Του Σάββα Καλεντερίδη
Τις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας προκάλεσε την προσοχή μας μια έκθεση του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Κωνσταντινούπολης (İstanbul Ticaret Odası), με τίτλο «Στρατηγική Εξαγωγικού Εμπορίου της Τουρκίας». Το μελετήσαμε και διαπιστώσαμε ότι από τεχνοκρατικής άποψης, ήταν μια καθ’ όλα άψογη μελέτη, η οποία θα έπρεπε να μελετηθεί, μεταξύ άλλων, από φορείς του ελληνικού κράτους που είναι αρμόδιοι για το εξαγωγικό εμπόριο, αφού η εν λόγω έκθεση περιείχε στοιχεία που θα μπορούσαν να υιοθετηθούν και από τη χώρα μας. Εμείς μεταφράσαμε την 400 σελίδων έκθεση και όταν θελήσαμε να την θέσουμε υπ’ όψιν της αρμόδιας πολιτικής αρχής, διαπιστώσαμε ότι δεν υπάρχει ενδιαφέρον για κάτι τέτοιο!!!
Αν μη τι άλλο, αν διάβαζαν την έκθεση οι αρμόδιοι, εκτός του ότι θα αποκτούσαν ένα εργαλείο με το οποίο θα μπορούσαν να παρακολουθούν τις εξελίξεις στο χώρο της οικονομίας της γειτονικής χώρας, θα είχαν τη δυνατότητα να κάνουν κάτι ανάλογο και για τη δύσμοιρη Ελλάδα, που λέξη στρατηγική είναι σχεδόν άγνωστη στο κράτος και την κυβέρνηση, πολλώ δε μάλλον στον τομέα της οικονομία και του εξαγωγικού εμπορίου. Άλλωστε, αν υπήρχε έστω και κάποια υποτυπώδης στρατηγική, η Ελλάδα δεν θα είχε καταντήσει επαίτης, εξευτελιζόμενη διεθνώς και εκχωρώντας την εθνική της κυριαρχία στους δανειστές της.
Μελετώντας ξανά μετά από περίπου δέκα χρόνια την εν λόγω μελέτη, διαπιστώνουμε ότι η Τουρκία σε μεγάλο βαθμό κατόρθωσε να κάνει πράξη τη στρατηγική που χάραξε πριν από δέκα χρόνια, με αποτέλεσμα να αυξήσει τις εξαγωγές της από τα 27 δισεκατομμύρια δολάρια το έτος 2000, στα 134 δισεκατομμύρια δολάρια το 2011, ενώ το πρώτο πεντάμηνο του 2012, οι τουρκικές εξαγωγές φθάνουν τα 60 δισεκατομμύρια δολάρια. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι με βάση της στρατηγική της Τουρκίας για το έτος 2023, οπότε συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, οι τουρκικές εξαγωγές θα ξεπερνούν τα πεντακόσια δισεκατομμύρια δολάρια, με την τουρκική οικονομία να φιγουράρει μέσα στις δέκα μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη.
Όλα αυτά τα χρόνια, που η Ελλάδα πέτυχε το στρατηγικό στόχο της συμμετοχής στην Ευρωζώνη, με μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης όλη την προηγούμενη δεκαετία, οι εξαγωγές της χώρας μας το αντίστοιχο διάστημα, από 12,7 δισεκατομμύρια ευρώ που ήταν το 2000, έφθασαν τα 16,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2010 και τα 22,5 εκατομμύρια ευρώ το 2011. Δηλαδή το ίδιο διάστημα που η Τουρκία αύξησε τις εξαγωγές της 500%, η Ελλάδα της Ευρωζώνης και των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης τις αύξησε ...40%.
Περίπου αντίστοιχη είναι και η πορεία των μεγεθών στον τουριστικό τομέα για τις δυο χώρες, που τις αρχές της δεκαετίας του 1990 η Ελλάδα ήταν έτη φωτός μπροστά από την Τουρκία, για να φθάσουμε το 2011 η Τουρκία να δέχεται 31,5 εκατομμύρια ξένους τουρίστες, αφήνοντας συνάλλαγμα 23 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ τα αντίστοιχα μεγέθη για την Ελλάδα είναι τα 16,5 εκατομμύρια τουρίστες και συνάλλαγμα 10,4 δισεκατομμύρια ευρώ.
Η κατάσταση στον κατασκευαστικό τομέα είναι ακόμα χειρότερη, αφού οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες, που μέχρι να ανακαλύψουν τα δημόσια έργα και τη σημαδεμένη τράπουλα στη διανομή του εθνικού μας πλούτου, έχτιζαν στην κυριολεξία τις υποδομές σχεδόν όλων των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής και της Αραβικής Χερσονήσου, έχουν σχεδόν μηδενική παρουσία σε διεθνές επίπεδο. Την ίδια στιγμή, που οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες τότε που οι Έλληνες έχτιζαν τον κόσμο απλά δεν υπήρχαν, σήμερα κατασκευάζουν έργα πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων σε ολόκληρο τον πλανήτη, ενισχύοντας με τεράστια κεφάλαια την τουρκική οικονομία.
Γιατί τα γράφουμε αυτά, αφού η «ειδικότητά» μας δεν είναι τα οικονομικά.
Κυρίως για δυο λόγους.
Ο ένας είναι για να καταδείξουμε ότι η Τουρκία κατάφερε αυτούς τους φρενήρεις ρυθμούς ανάπτυξης γιατί οι πολιτικοί της είχαν και συνεχίζουν να έχουν όραμα για την πατρίδα τους, διαθέτουν αξιόλογο γραφειοκρατικό δυναμικό, που είναι σε θέση να χαράσσει στρατηγική και να συμβουλεύει ανάλογα την κυβέρνηση και τους πολιτικούς, διαθέτουν κράτος, που μπορεί να υλοποιήσει τις πολιτικές που αποφασίζει η κυβέρνηση και τέλος διαθέτουν αξιόπιστη επιχειρηματική τάξη, που συνεργάζεται με το κράτος και την κυβέρνηση. Φυσικά και δεν είναι όλα ρόδινα στην Τουρκία, όπως για παράδειγμα οι συνθήκες εργασίας, τα δικαιώματα των εργαζομένων κλπ. Όμως, όλο αυτό το σύστημα λειτουργεί με βάση ένα εθνικό σχέδιο και μια στρατηγική, με αποτέλεσμα να πενταπλασιάσει τις εξαγωγές σε δέκα χρόνια.
Αν αποπειραθούμε να κάνουμε μια σύγκριση με το πως λειτουργούν οι αντίστοιχοι τομείς. φορείς και πρόσωπα στην Ελλάδα, δεν θα καταφέρουμε τίποτε περισσότερο από το να αυξήσουμε τη δόση και το επίπεδο της εθνικής μας θλίψης, για το κατάντημα της πατρίδας μας.
Με αυτό ακριβώς σχετίζεται και ο δεύτερος λόγος του σημερινού μας άρθρου. Τί εννοούμε. Διαβάσαμε σε μια πρόσφατη ανάλυση για το ρόλο που παίζει το εξαγωγικό εμπόριο της Τουρκίας στο Ιράκ και συγκεκριμένα στο Βόρειο Ιράκ, όπου λειτουργεί de facto το αυτόνομο κουρδικό κράτος, το οποίο μέχρι προχθές αποτελούσε έναν από τους βασικούς εχθρούς της Τουρκίας. Το έτος 2011 οι εξαγωγές της Τουρκίας προς το Ιράκ έφθασαν τα 8,225 δισεκατομμύρια δολάρια, από τα οποία τα 6 δισεκατομμύρια έγιναν στο αυτόνομο Κουρδιστάν. Το πρώτο τετράμηνο του 2012 οι εξαγωγές της Τουρκίας στο Ιράκ ξεπέρασαν τα 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, παρουσιάζοντας αύξηση 40% σε σχέση με το 2011.
Όσον αφορά στις κατασκευές, οι τουρκικές κατασκευαστικές εταιρείες έναντι δεκάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, στην κυριολεξία χτίζουν όλες τις υποδομές του Ιράκ και κυρίως του Κουρδιστάν, που είχαν καταστραφεί στη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου πολέμου του Ιράκ.
Αν αναρωτιέται ο αναγνώστης για τη θέση της χώρας μας σε αυτήν την κοσμογονία που γίνεται στο Ιράκ και του Κουρδιστάν, αρκεί να πούμε ότι ο Έλληνας πρέσβης στη Βαγδάτη παλεύει στην κυριολεξία μόνος, υποβοηθούμενος από έναν διπλωμάτη και άλλους δυο υπαλλήλους, ενώ έστειλε την προσωπική του γραμματέα να «επανδρώσει» το Γραφείο Εμπορικής Αντιπροσωπείας της Ελλάδος στο αυτόνομο Κουρδιστάν, για να μην κλείσει και κατεβεί η ελληνική σημαία, ένα γραφείο που άνοιξε μετά κόπων και βασάνων και μετά από εκκλήσεις ετών στο ελληνικό υπουργείο εξωτερικών.
Την ίδια στιγμή, ο Τούρκος πρέσβης έχει στη διάθεσή του, εκτός από τα προξενεία της Ερμπίλ, της Μοσούλης, της Βαγδάτης και της Βασόρας, περισσότερα από εκατό άτομα για να κάνει τη δουλειά του, που είναι κυρίως η προώθηση των οικονομικών συμφερόντων της χώρας του, συνεπικουρούμενος από την Τράπεζα Ζιραάτ, το υποκατάστημα της οποίας στη Βαγδάτη κάνει και άλλες «δουλειές» του τουρκικού κράτους.
Να σημειωθεί δεν ότι τη στιγμή που οι Τούρκοι παρέχουν κάθε διευκόλυνση στους πολίτες του Ιράκ μέσω των διπλωματικών τους αντιπροσωπειών για να προωθήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα, ο Έλληνας πρέσβης δεν έχει τη δυνατότητα να χορηγήσει ούτε μια θεώρηση εισόδου σε μεγιστάνες και επιχειρηματίες του Ιράκ που θέλουν να δουλέψουν με Έλληνες επιχειρηματίες και τους συστήνει να απευθυνθούν στις προξενικές αρχές της Ελλάδος στο Αμάν της Ιορδανίας και στην Άγκυρα, ναι καλά διαβάσατε, στην Άγκυρα!!!
Να σημειώσουμε ότι όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που, όπως πληροφορούμαστε από αξιόπιστες δικές μας πηγές, η κυβέρνηση και ο επιχειρηματικός κόσμος του αυτόνομου Κουρδιστάν, που είναι η νέα ανερχόμενη οικονομική δύναμη της περιοχής, περιμένουν τους Έλληνες επιχειρηματίες και τα ελληνικά προϊόντα, αφού έχουν διαπιστώσει προ πολλού ότι η οικονομική εξάρτηση από την Τουρκία έχει τέτοιες πολιτικές διαστάσεις, που μπορεί να σταθούν εμπόδιο στο δρόμο προς την ανεξαρτησία.
Με άλλα λόγια, αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο περιμένουν τους Έλληνες επιχειρηματίες στο Ιράκ και το αυτόνομο Κουρδιστάν, αρκεί να ξυπνήσει επιτέλους η Ελλάδα και να ξαναβρεί το εμπορικό του δαιμόνιο ο Έλληνας επιχειρηματίας.
*Ελπίζουμε η νέα κυβέρνηση να λάβει έγκαιρα τα μηνύματα των καιρών, να απομονώσει κύκλους που αναπαράγουν τη διαφθορά, την αναξιοπρέπεια και τη δουλικότητα, να αναθέσει πολιτικά πόστα σε έντιμους και αξιοπρεπείς πολιτικούς, να επιτρέψει σε ικανούς και έντιμους υπηρεσιακούς παράγοντες να εργαστούν για την Πατρίδα, όπως είναι το καθήκον και η αποστολή τους, για να γνωριστεί πλέον η Ελλάδα με αυτό που λέμε στρατηγική, τη μόνη έννοια που μπορεί να γλυτώσει τη χώρα από την πορεία προς την καταστροφή!!!
Κυριακάτικη Δημοκρατία
*Το άρθρο γράφηκε πριν τον σχηματισμό της κυβέρνησης Σαμαρά.
Δυστυχώς το ευρώ είχε τα καλά του αλλά και τα κακά του,και η Τουρκία κατάφερε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τα αρνητικά που έφερε το ευρώ στην Ελληνική οικονομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι,αλλά μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι υπονομεύθηκε ολόκληρη η Ελληνική οικονομία,απο βλακεία ή αδιαφορία και μόνο.
Κάποιοι στην Ελλάδα ΔΕΝ ήθελαν πραγματικά ισχυρή οικονομία,και κατάφεραν να διαλύσουν την παραγωγική βάση με κάθε τρόπο.
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα υπονόμευσης υγειών επιχειρήσεων,και ο καθένας απο εμάς γνωρίζει κάποιες περιπτώσεις απο τον τόπο του.
ΔΕΝ έφυγαν οι επιχειρήσεις,τις ΕΔΙΩΞΑΝ,δεν έκλεισαν οι επιχειρήσεις,τις ΕΚΛΕΙΣΑΝ.
Without mentioning which latin country, imagine 5-8 thousand middle class people applying for a visa to travel to Greece and the Greek authorities refer them to the Spanish Embassy with only 10% getting approved.
ΑπάντησηΔιαγραφήLost revenue from the visa fees 500-800 thousand dollars a year, without the money that would have been spent in Greece.
If we think our government capable of long term planning , we r IDIOTS
Without mentioning which latin country, imagine 5-8 thousand middle class people applying for a visa to travel to Greece and the Greek authorities refer them to the Spanish Embassy with only 10% getting approved.
ΑπάντησηΔιαγραφήLost revenue from the visa fees 500-800 thousand dollars a year, without the money that would have been spent in Greece.
If we think our government capable of long term planning , we r IDIOTS
ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΝΗ ΠΡΟΤΡΟΠΗ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΩΣ ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΦΙΚΤΑ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΙΤΕ...
ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ...(ή ΠΩΣ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ...ΧΡΕΗ ΜΟΥ)
http://isxys.blogspot.com/2011/07/blog-post_3867.html
ΕΚΤΟΣ ΑΥΤΩΝ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΕΠΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΝΤΟΝΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ. ΤΟ ΑΥΤΟ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ. ΑΥΤΑ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ "ΚΑΚΑ" ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.
Η ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΘΑΥΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΥΜΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΦΕΘΗ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ, ΑΛΛΑ ΕΣΤΗΡΙΧΘΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΘΗΚΕ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΚΙΝΗΣΕΙ Η ΤΩΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.
Χρήστο, συμφωνώ με τις παρατηρήσεις σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία είναι (είτε μας αρέσει είτε όχι), σε πολλά πράγματα, παράδειγμα προς μίμηση, όσον αφορά τις στρατηγικές και την εκτέλεσή τους.
Είναι βέβαια και σε άλλα, παράδειγμα προς αποφυγή, αλλά αποδείχτηκε ότι τελικά μια χώρα, κρίνεται από την ποσότητα και ποιότητα του προιόντος που παράγει και από την εικόνα ισχύος που προβάλει.
Εμείς αποτύχαμε ως κοινωνία και ως κράτος, να αξιοποιήσουμε ευκαιρίες. Οι λόγοι είναι πολλοί και αρκετοί βρίσκονται στην απουσια συλλογικής συνείδησης του λαού μας. Καθένας κοίταγε την πάρτη του και τον πλουτισμό του, αδιαφορώντας αν φόρτωνε τις ζημιές στους άλλους. Η "ελίτ" των περασμένων ετών, έδωσε άθλια παραδείγματα αλαζονείας και όχι μόνον. Οι πολιτικοί πήγαιναν γυρεύοντας για παρέα μαζί της και ενθάρρυναν τη δημιουργία δορυφόρων της (εργολάβων και σία..). Τη μεσαία τάξη που θα μπορούσε σήμερα να αγαντάρει το βάρος αν ήταν σε καλή κατάσταση, την αγνόησαν έως την καταδίωξαν. Ο νοικοκύρης ήταν απόβλητος από αυτήν την κοινωνία ή παραμερισμένος. Το ίδιο και η νοοτροπία του.
Και τώρα, πάλι σ΄αυτόν τα φορτώσανε τα βάρη, το ξέρεις.
Ελίνα
>ΔΕΝ έφυγαν οι επιχειρήσεις,τις ΕΔΙΩΞΑΝ,δεν έκλεισαν οι επιχειρήσεις,τις ΕΚΛΕΙΣΑΝ.<
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην γίνεσαι απόλυτος, Χρήστο, διότι ίσως αγνοείς κάποια πράγματα. Οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις επιβίωναν χάρη στους προστατευτικούς δασμούς και τις κρατικές επιδοτήσεις (και κοινοτικές αργότερα). Δεν χρησιμοποίησαν, όμως, τις επιδοτήσεις αυτές για να εκσυγχρονιστούν και να συμβαδίσουν, αν όχι και να πρωτοπορήσουν. Οι επιδοτήσεις γίνονταν κότερα, αυτοκίνητα και βίλες και οι επιχειρήσεις πάλιωναν κι έμεναν στις προηγούμενες δεκαετίες. Είχαμε το φαινόμενο οι μεν βιομήχανοι να πλουτίζουν, οι δε επιχειρήσεις να κλείνουν. Έτσι, όταν τα ψέμματα τέλειωσαν, δηλ. οι προστατευτικοί δασμοί ήρθησαν και η διολίσθηση της δραχμής σταμάτησε λόγω €, ήλθαν αντιμέτωπες με τον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό εφ' ίσοις όροις, οπότε και έκλεισαν. Όσες, λίγες αλήθεια, είχαν λάβει τα μέτρα τους κι έκαναν σοβαρή δουλειά, επέζησαν.
Κάποιες άλλες μετέφεραν τις δραστηριότητές των εκτός ελληνικών συνόρων, λόγω φθηνότερων εργατικών, αλλά και για να γλιτώσουν από τα νύχια των συνδικαλιστών, οι οποίοι εν Ελλάδι είναι κράτος εν κράτει.
Η ευθύνη της πολιτείας είναι ότι δεν έκανε κανέναν έλεγχο, διότι αδιαφορούσε ή/και χρηματιζόταν.
1. «Ο Οργανισμός Ιδιωτικοποιήσεων της Τουρκίας (OIB) από το 1986 μέχρι σήμερα έχει πραγματοποιήσει ιδιωτικοποιήσεις αξίας $ 43,1 δισεκατομμυρίων, αποκομίζοντας συνολικά έσοδα $32,4 δισ μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2011».
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η κυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ετοιμάζεται να ιδιωτικοποιήσει αυτοκινητόδρομους συνολικού μήκους 2.236 χιλιομέτρων». http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2012/03/blog-post_8691.html#.T-dMnJFRriQ
Η Τουρκία δηλαδή είναι ένα ιδιωτικό κράτος στην πραγματικότητα.
2. Το «όραμα» της Τουρκίας είναι Αμερικανό – Ισραηλινών προδιαγραφών. Η Τουρκία όπως και πολλές άλλες χώρες έχουν πάψει εδώ και χρόνια να ονειρεύονται πόσο δε μάλλον να έχουν οράματα.
Απλώς κάνουν ότι τους λένε.
3. Αν από αύριο αποφασίσουμε να δουλεύουμε όλοι οι Έλληνες με 100 Ευρώ το μήνα τότε οι εξαγωγές μας θα «ανθήσουν».
Αν βέβαια είχαμε εθνικό νόμισμα θα μπορούσαμε να υποτιμήσουμε το νόμισμα για να γίνουμε ανταγωνιστικοί αλλά….
Σε ότι αφορά τις επιχειρήσεις συμφωνώ με τον κ Χατζησαββίδη.
Συμφωνώ απόλυτα με την πρότασή σου Αγαπητέ Σάββα. Όμως - δυστυχώς - είμαι σίγουρος ότι η νέα κυβέρνηση δεν θα "απομονώσει κύκλους που αναπαράγουν τη διαφθορά, την αναξιοπρέπεια και τη δουλικότητα", δεν θα "αναθέσει πολιτικά πόστα σε έντιμους και αξιοπρεπείς πολιτικούς", δεν θα "επιτρέψει σε ικανούς και έντιμους υπηρεσιακούς παράγοντες να εργαστούν για την Πατρίδα" και ούτε θα μπορέσει να εισάγει την έννοια της στρατηγικής σε όλους τους τομείς της κρατικής μηχανής, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παραπάνω δυσμενής εκτίμησή μου στηρίζεται στο ελληνικό φαινόμενο της "κομματοκρατίας", αυτού του αδηφάγου θηρίου τα χαρακτηριστικά του οποίου έχει αναλύσει ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς και το οποίο φέρει την κύρια ευθύνη για τη σημερινή μας κατάντια. Εάν η κυβέρνηση καταπολεμήσει αυτό το "θηρίο" είμαι σίγουρος ότι θα καταφέρει να μας βγάλει από το πολιτικο-κοινωνικό αδιέξοδο το οποίο βιώνουμε, το τίμημα όμως θα είναι η "πολιτική αυτοκτονία" της. Γιαυτό εξάλλου είμαι σίγουρος ότι δεν θα επιχειρήσει να το κάνει.
Πολύ ωραία τα όνειρα για ένα καλοκαιρινί βράδυ εδώ στην Ήπειρο που έχει +25. Αυτό απαιτεί όλο το σενάριο αναδημιουργίας του κράτους να γίνει από Έλληνες που έχουν πίστη στο Ελληνικό έθνος. Αυτό δεν συμβαίνει. Επίσης χρειάζεται θρησκευτική σύνεση έστω και ισλαμική. Και αυτό δεν υπάρχει. και τρίτο τα ξένα συμφέροντα να τα κάνεις να συμβαδίζουν με τα δικά σου. Αν έχεις αμερικάνικα ή ευρωπαϊκά πτυχία σαν καλό αρκουδάκι κάνεις ότι σε δίδαξαν και πρώτα_πρώτα μα μην είσαι Έλληνας, έπειτα να μη πιστεύεις παρά μόνο σ΄αυτούς και τρίτο τα δικά τους συμφέροντα να είναι δικά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚανένα κλιματιστικό ρε παιδιά, ψήθηκα.
>>Επίσης χρειάζεται θρησκευτική σύνεση έστω και ισλαμική...
ΑπάντησηΔιαγραφήjean, 12:47 π.μ.<<
Η αυταπατη παει συννεφο!
- Amil Imani, "Islam's Useful Idiots"
http://www.amilimani.com/index.php?option=com_content&task=view&id=26&Itemid=2%20%20%20
- 3:26, "An Alarming video every Westerner should see"
http://www.tangle.com/view_video?viewkey=0861ff3eabea1ceb73e4
@ elpasa
ΑπάντησηΔιαγραφή>Η Τουρκία όπως και πολλές άλλες χώρες έχουν πάψει εδώ και χρόνια να ονειρεύονται πόσο δε μάλλον να έχουν οράματα.
Απλώς κάνουν ότι τους λένε.<
Από πού προκύπτει αυτό για την Τουρκία; Αντιθέτως, τα πράγματα δείχνουν ότι και όνειρα κάνει και όραμα έχει. Πότε η Τουρκία άρχισε να κάνει ό,τι της λένε;
Με το άρθρο του Σάββα συμφωνώ σε μεγάλο βαθμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι λείπει το όραμα και η ικανότητα σύλληψης και εφαρμογής στρατηγικής για την προκοπή του τόπου,είναι κάτι που όλοι μας το γνωρίζουμε αλλά και το βιώνουμε.
Η διαφορά σε αυτό που γράφω είναι στο εξής απλό:
Όχι μόνο δεν οραματιστήκαμε-σχεδιάσαμε-αναπτύξαμε την οικονομία μας όπως θα έπρεπε,αλλά υπονομεύθηκαν και οι ήδη υπάρχουσες δομές.
Επομένως,μιλάμε για δύο ξεχωριστές κατηγορίες,τις ήδη υπάρχουσες υγιής επιχειρήσεις και εκείνες που θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε και δεν το κάναμε.
Κερδοφόρες επιχειρήσεις,και μάλιστα εξαγωγικές,νικήθηκαν κατά κράτος απο το παρακράτος.
Προσωπικά αρνούμαι να πιστέψω ότι όλα αυτά έγιναν απο βλακεία.
Nativist,η Ελληνική οικονομία,ειδικά την περίοδο που μπήκαμε στο ευρώ,δεν θα έλεγα ότι βασιζόταν σε ανταγωνιστικά προιόντα με εκείνα άλλων Ευρωπαικών χωρών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανταγωνιστικότητα μας καταρρακώθηκε κυρίως έναντι των υπόλοιπων Βαλκανικών χωρών,οι οποίες ωφελήθηκαν τα μέγιστα απο αυτό,με πρώτη και καλύτερη την Τουρκία.
Χρήστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν καταλαβαίνω και πολύ τι λες. Εγώ σου απάντησα για τον λόγο που έκλεισαν οι βιομηχανίες, που εσύ ισχυρίζεσαι αορίστως ότι κάποιοι τις έκλεισαν.
Διάβασε προσεκτικά αυτά που σού γράφω, διότι είναι απολύτως πραγματικά και όχι υποθετικά, όπως αυτά που γράφεις εσύ.
Δεν ανταγωνιζόμασταν τα Ευρωπαικά κράτη,σύμφωνα με όσα παράγαμε,αλλά τις Βαλκανικές χώρες κυρίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπομένως,η είσοδος μας στο ευρώ,μας κατέστησε μη ανταγωνιστικούς.
Οι επιχειρήσεις που έκλεισαν,οι υγιείς,βρήκαν απέναντι τους το παρα-κράτος και ξεκληρίστηκαν.
Εγώ δεν πιστεύω ότι τυχαία,γενικά και αόριστα,ξεπάτωσαν την όποια παραγωγική βάση της χώρας.
Για τόοοσο ηλίθιους ΔΕΝ τους έχω.
Χρήστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ανταγωνίζεσαι, ανταγωνίζεσαι με τους πάντες. Όπως σου εξήγησα, το πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαμε επιχειρήσεις ανταγωνιστικές. Το € απλώς μάς αποτέλειωσε. Οι δασμοί είχαν αρθεί πριν την είσοδό μας στην ΟΝΕ.
Τι πάει να πει "ανταγωνιζόμασταν τις Βαλκανικές χώρες κυρίως"; Αφού εμείς ήμασταν από το 1981 στην ΕΟΚ, ενώ εκείνα όχι. Τώρα που μπαίνουν, αντιμετωπίζουν κι εκείνα τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις. Έχεις ποιότητα και υπηρεσίες; Πουλάς. Δεν έχεις; Κλείνεις. Τελεία και παύλα.
Προφανώς, έχει πλήρη άγνοια του θέματος.
>βρήκαν απέναντι τους το παρα-κράτος και ξεκληρίστηκαν.<
Ποιο ... παρακράτος (sic), βρε Χρήστο και πράσσειν άλογα; Γιατί ψάχνεις θεωρίες, όταν σου δίνω τους λόγους παραπάνω;
>Εγώ δεν πιστεύω ότι τυχαία,γενικά και αόριστα,ξεπάτωσαν την όποια παραγωγική βάση της χώρας<
Ούτε κι εγώ. Το ερώτημα είναι ΠΟΙΟΙ την ξεπάτωσαν και σου εξήγησα γιατί ΞΕΠΑΤΩΘΗΚΕ (δεν την ξεπάτωσαν). Μην γυρεύεις πάντα αλλού τους φταίχτες. Οι Έλληνες βιομήχανοι δεν ήσαν σοβαροί (αυτοί που έκλεισαν), αλλά αρπακολατζήδες. Οι σοβαροί έμειναν.
Ο/Η Δημοκριτος είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφή>>Επίσης χρειάζεται θρησκευτική σύνεση έστω και ισλαμική...
jean, 12:47 π.μ.<<
Η αυταπατη παει συννεφο!
Αυτό δεν έχει να κάνει με Ορθοδοξία. Ο καπιταλισμός έχει τη δική του θρησκεία. Αυταπάτη είναι να αποκλείεται ο θρησκευτικός παράγοντας πάντα υπάρχει, μπρός ή πίσω απ' το κεφάλι. Ακόμη και η λατρεία της ιδέας υπάρχει καλύπτεται πίσω από την αθεϊα. Άλλωστε η μεγαλύτερη θρησκεία είναι ο ναρκισσισμός. Η λατρεία του είναι και η αυταπάτη της αυθυπαρξίας.
Όσο οι Τούρκοι φτιάχνανε την οικονομία τους εμείς καταστρέφαμε τον ιδιωτικό τομέα και κοιτάγαμε μόνο τους πελάτες Δημόσιους Υπαλλήλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μπορούσαμε θα βάζαμε και τα 10 εκατομμύρια που είμαστε να περνάνε την ώρα τους στο Δημόσιο.
Ούτε τα ξένα κέντρα φταίνε, ούτε το ευρώ... Η ΤΕΜΠΕΛΙΑ φταίει.
Σε μερικά σημεία έχει δίκιο και ο Χρήστος, αλλά και ο Nativist.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άνθιση βιομηχανίας και βιοτεχνίας στην Ελλάδα, σημειώνεται μεταξύ 1950 και πρώτα χρόνια δεκαετίας 70. Με την μεταπολίτευση, άρχισε η φθίνουσα. Η είσοδος στην ΕΟΚ, θα έφερνε οπωσδήποτε χτύπημα στις λεγόμενες δασμοδίαιτες βιομηχανίες (που επωφελούνταν από τους δασμούς εισαγομένων προιόντων, για να πρωθούν τα εγχώρια). Αλλά δεν ήταν όλες οι βιομηχανίες στην κατηγορία αυτή. Υπήρχαν μεγάλες και σημαντικές μονάδες βαριάς βιομηχανίας, κλωστουφαντουργίας, ειδών οικιακής χρήσης, πλαστικών, οι οποίες από την πρώτη πετρελαική κρίση το 73 και μετά το 79, εμφάνισαν τριγμούς. Τότε ακριβώς φούντωσε το κύμα σοσιαλμανίας και συνδικαλισμού που εκφράστηκε μέσω εργατικών εξεγέρσεων σε πολλά σημαντικά εργοστάσια της χώρας.
Εχω δέκα συνεντεύξεις που τις εξέδωσα πρόπερυσι σε βιβλίο, γι΄αυτά τα θέματα. Η κατάσταση είχε έτσι διαμορφωθεί που και σοβαρός επιχειρηματίας να ήσουνα, δεν μπορούσες να αντέξεις τις πιέσεις. Σκεφτείτε ότι το 81, επί Αντρέα "σοσιαλιστή¨", ψηφίστηκε νόμος που απαγόρευε τις απολύσεις εργατών, άσχετα αν οι τζίροι των βιομηχανιών έπεφταν κατακόρυφα. Στο τέλος, οι βιομηχανίες άρχισαν τα δάνεια, τα χρέη, η (αναγκαστική) είσοδος στον Οργανισμό Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων και...η ταφόπετρα. Μετά βολευτήκαμε στις εισαγωγές για να κάνουμε άλλους πλούσιους.
Ελίνα
Ελίνα μου υπάρχουν, πέρα από τους καθαρά οικονομικούς λόγους, και κοινωνικά αίτια που εξηγούν την κατάρρευση της Ελληνικής βιομηχανίας. Ένας από αυτούς ήταν ότι με την απόσυρση ή θάνατο του ιδρυτή καμία λειτουργούσα βιομηχανική μονάδα δεν πέρασε σε χέρια μάνατζερ προκειμένου να διοικηθεί με αντικειμενικά χρηματοοικονομικά κριτήρια και ως εκ τούτου έσβησαν όλες οι προσπάθειες των ιδρυτών τους στα χέρια των κληρονόμων.
ΔιαγραφήΈχω δε την εντύπωση πως ο μοναδικός επιχειρηματίας που επέβαλε μάνατζερς ήταν ο Ωνάσης.
Ελίνα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι δύσκολο και λάθος να τα βάλει κανείς όλα σε ένα τσουβάλι. Έδωσα στον Χρήστο ένα γενικό περίγραμμα της στρεβλής ανάπτυξης της ελληνικής βιομηχανίας και βιοτεχνίας, αλλά και γεωργίας και κτηνοτροφίας (και αυτές επιδοτούμενες ήταν), όπως αυτή εξελίχθηκε στην 20ετία 1955-1975.
Βεβαίως υπάρχουν και επιμέρους παράμετροι, ιδιαιτερότητες κλπ., που δεν μπορούν να καλυφθούν στο σύνολό τους.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που ήθελα να τονίσω είναι, ότι σε καμμία περίπτωση δεν ισχύσει ως δικαιολογία το "Κάποιοι στην Ελλάδα ΔΕΝ ήθελαν πραγματικά ισχυρή οικονομία,και κατάφεραν να διαλύσουν την παραγωγική βάση με κάθε τρόπο" και άλλα παρόμοια. Ποιοι είναι αυτοί και γιατί δεν ήθελαν ισχυρή οικονομία;
Ακόμη και το ότι οι τζίροι έπεφταν την 10ετία του '80, αλλά οι απολύσεις απαγορεύονταν, εγείρει το ερώτημα γιατί έπεφταν οι τζίροι; Μήπως είχαμε ήδη τα πρώτα ταρακουνήματα από την είσοδό μας στην ΕΟΚ, παρά τα αλήστου μνήμης μεμοράντουμ του Παπανδρέου; Μάλλον.
Αλλά όπως είπα, είναι αδύνατον να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες. "Ήταν στραβό το κλίμα, το έφαγε κι ο γάιδαρος". Νομίζω ότι αυτό (πρέπει να) μάς καλύπτει.
Nativist, στα μέσα της δεκαετίας του 80, σαν νέος μηχανικός τότε, δούλευα σε τεχνική εταιρεία που κατασκεύαζε θερμοκήπια τα οποία και χρηματοδοτούσε γερά η τότε ΕΟΚ.
ΔιαγραφήΟ Έλληνας κατασκευαστής ελάμβανε το 15% προκαταβολή με την υπογραφή του συμβολαίου και περίμενε με βάση αυτό (συμβόλαιο μεταξύ του Αγρότη, της Αγροτικής Τράπεζας και του Κατασκευαστή) να πάρει το υπόλοιπο 60% με την παράδοση των υλικών στο χωράφι (να καταλάβεις ότι η πληρωμή θα γινότανε με τα υλικά ξεφορτωμένα από το φορτηγό). Στην πράξη μόλις ξεφορτώναμε τα υλικά παρουσιαζόταν ο Γεωπόνος τηε Αγροτικής ο οποίος αξίωνε να στηθεί το θερμοκήπιο προκειμένου να πληρώσει ο υπόλοιπο ποσό. Και αυτό κάναμε. Με την έκδοση του τελικού τιμολογίου μετά την παράδοση του θερμοκηπίου έδιναν και την απαλλαγή από τον ΦΠΑ ο οποίος όμως είχε πληρωθεί από τον κατασκευαστή μέχρι εκείνη την στιγμή. Οπότε τελικά ο Έλληνας κατασκευαστής έστηνε ολόκληρο το θερμοκήπιο με το 15% προκαταβολή ενώ στο τέλος περίμενε να λάβει και την επιστροφή του ΦΠΑ (τότε μόλις είχε εφαρμοστεί και το κεφάλαιο επιστροφής του ήταν άγνωστο στις ΔΟΥ της χώρας).
Ο εισαγωγέας με την υπογραφή του συμβολαίου ελάμβανε 75% προκαταβολή και την απαλλαγή του ΦΠΑ στο χέρι. Στην ουσία τότε οι εισαγωγείς θερμοκηπίων έκαναν την δουλειά με τα λεφτά της τράπεζας και περίμεναν το υπολειπόμενο 25% για να εισπράξουν το κέρδος τους.
Αποτέλεσμα: Ο Έλληνας κατασκευαστής έκλεισε.
Αιτία: Ο κομματισμός που απαιτούσε τα λεφτά να τα πάρουν τα δικά τους παιδιά, ανυπαρξία οικονομικής πολιτικής και ρουσφέτι μιας ακόμη και σήμερα στις θέσεις κλειδιά βρίσκονται άνθρωποι με τυπικά και όχι ουσιαστικά προσόντα.
Αν δεν τα αλλάξουμε όλα αυτά μόνο προς τα κάτω μπορούμε να πάμε.
έγραψα "μεμοράντουμ" παραπάνω, αντί του ορθού "μορατόριουμ". Συγγνώμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήNativist,δεν αναφέρομαι σε φαντάσματα ή συνωμότες,αλλά σε ανθρώπους,συνδικάτα και πολιτικούς που υπονόμευσαν την Ελληνική οικονομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αρνητικά αποτελέσματα δεν στάθηκαν ικανά για να αλλάξει ο συρφετός αυτός ή να τιμωρηθεί,και απο ένα σημείο και μετά,γνωρίζοντας τις συνέπειες,συνέχισαν το έργο τους.
Εσύ στέκεσαι στο ότι έχασαν την ανταγωνιστικότητα τους ενώ εγώ στέκομαι περισσότερο στα αίτια,στο ΓΙΑΤΙ και ΠΩΣ έφτασαν όλες αυτές οι επιχειρήσεις να αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης.
Σίγουρα υπήρξαν και σκάρτοι επιχειρηματίες,δεν διαφωνεί κανένας σε αυτό,αλίμονο.
Τεμπελιά και βλακεία δεν τα δέχομαι ως επιχειρήματα.
Ελίνα ευχαριστώ,είναι μεγάλη κουβέντα αυτή που ανοίξαμε,και νομίζω ότι ενδιαφέρει πολλούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠές καλύτερα "όσο στράβωνε το αμπέλι, το έτρωγε και ο γάιδαρος μαζί" για να τα πούμε όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρήστο, αν το θέμα ενδιαφέρει, σκέφτομαι να εκδώσω ηλεκτρονικά αυτό το βιβλίο που το είχα βγάλει σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων.
Δεν ξέρω αν τα λέει όλα, αλλά τη μια πλευρά του θέματος, την έχω φωτογραφίσει.
Ελίνα
Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή Ελίνα,υπάρχει σύγχυση γύρω απο το θέμα,και εφόσον έχεις ασχοληθεί τόσο σοβαρά με αυτό καλό θα ήταν να δημοσιοποιηθεί μαζικά,θα βοηθούσε πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιθανώς να έχω και εγώ λάθος εντύπωση για το θέμα,αλλά με ενδιαφέρουν πάντα τα αίτια,η ρίζα του κάθε προβλήματος,αλλά τεμπελιά,βλακεία κλπ δεν τα δέχομαι.
Για όσους τους ενδιαφέρει να πάρουν μια γεύση,τα οικοδομικά ένσημα κοστίζουν απο 50 έως 80 ευρώ περίπου,για κάθε ΗΜΕΡΑ δηλαδή.Το ΜΗΝΑ απο 1100 έως 1700 Ευρώ!!!
Έχουμε μεγάλο θράσος λοιπόν όταν λέμε ότι περιμένουμε ανάπτυξη και πράσινα άλογα.
Εξαιρετικό το άρθρο του Σάββα. Υπάρχει κάπου ιαθέσιμη η μεταφρασμένη "Στρατηγική Εξαγωγικού Εμπορίου της Τουρκίας" για μελέτη; Θα ήταν πολύτιμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια ολα φταιει η ευρωπαικη ενωση,και η ψυχολογια ασφαλειας των κονδυλιων που σφηνωθηκε στο μυαλο των ελληνων.Φταει φυσικα η εχθρικη ενωση και πρακτικα.Αλλα δε θα το πειτε ποτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά, αν εξαιρέσουμε τις χωρίς νόημα γνώμες-ταμπέλες που είναι για πέταμα, όπως κάτι ηλιθιότητες ότι “φταίει η ΕΕ” κλπ., οι άλλες που αναφέρονται παραπάνω είναι όλες σωστές. Και σαν όλες σωστές τι απεικονίζουν; Το ότι καθένας βλέπει το θέμα από μιά σκοπιά, και σωστά λέει τι βλέπει από την σκοπιά του, αλλά . . . και τί έγινε; Βρίσκει έτσι ο ψεύτης ο πολιτικός την ευκαιρία να φέρει διχόνοια και να διαιρέσει· και με το “διαίρει” βασιλεύει. Ας αφήσουμε στην άκρη το ότι υπάρχουν και άλλες όψεις που κανείς δεν άγγιξε, όπως τούς κλέφτες τούς συνδικαλιστές που βγάζαν για το σπίτι τους εμπορεύματα κάτω από τα φαρδιά ρούχα ή γεμίζαν τα αμάξια τους βενζίνη και τα σπίτια τους πετρέλαιο και χρεώναν την επιχείρηση κλπ., κλπ., ή στρέφαν τις γραμμές τού ΟΣΕ για εξωτερικό και ξαναφέρναν το εμπόρευμα μέσα για ξαναπούλημα. Αλλά όλες οι απόψεις που γράφτηκαν, ακόμα και αυτή που έγραψα εγώ, τι λένε; ποιό είναι το ένα πράγμα πίσω από όλα αυτά; ΕΛΕΓΧΟς! Πώς αλλιώς λέγεται αυτό; Εφαρμογή Νόμου, Καμπάνες αν δεν . . . , Δικαιοσύνη! Αυτό είναι Έλεγχος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να το κάνετε το πρόγραμμα; προγράμματα έχουν βγει πολλά, και άλλοι τόσοι νόμοι! Αν δεν υπάρχει έλεγχος και καμπάνα, τα προγράμματα θα χρησιμέψουν για να φάνε οι τών προγραμμάτων. Όπως και έτσι γίνεται στο Ελλάντα! Το άρθρο ωραίο, αλλά δεν μάς είπε πώς εφαρμόστηκε τέτιο πρόγραμμα! Μάς είπε μόνο το ότι υπήρξε και τι απέδωσε! Νομίζει κανένας από σάς ότι αν δημιουργήσουμε εμείς ένα όποιο πρόγραμμα, και καλύτερο επιστημονικά, θα αποφέρει καρπούς; Δεν χρειάζεται να μού απαντήστε, σκεφτείτε μόνοι σας!
Κανείς ποτέ δεν προχώρησε, ούτε Τουρκία, ούτε Αμερική, ούτε Νορβηγία, παρά μόνο όταν εφαρμόστηκαν οι καμπάνες! Προχώρησαν μόνο όσoι βρήκαν λύση στο θέμα “εφαρμογή Νόμου – Έλεγχος”. Για να το λύσουν αυτό άλλοι εφάρμοσαν θεοκρατία, άλλοι μουσουλμανισμό, άλλοι αστυνομοκρατία, άλλοι δικτατορία, άλλοι αβάσταχτα πρόστιμα, άλλοι χαφιεδισμό, άλλοι Αδιάφθορους, και άλλα πολλά (μεγάλη η λίστα) αλλά ένα ήταν το αποτέλεσμα: ξεκαθάρισμα αρπαχτής και ανάπτυξη για το κοινό καλό. Και γιά όποια χώρα δεν έχει τέτοια δομή, έρχεται το μαστίγωμα απ’έξω, αυτό είναι η ΕΕ, το ΔΝΤ, οι Σώροι, και όλα τα κακά που σάς φταίνε: είναι το μαστίγιο απ’έξω επειδή εμείς δεν έχουμε τέτια υποδομή.
Η Τουρκία που παρουσιάζει το άρθρο είναι στην ουρά από τις χώρες που ανέπτυξαν δομή. Για βάλτε στο ίντερνετ μία μία από αυτές τις παρακάτω λέξεις και αν δεν σάς πιάσει κατάθλιψη και επιβιώστε, ξαναελάτε να μιλήσουμε εδώ. Κόστα Ρίκα, Σιγκαπούρη, Ισραήλ, Ρουμανία, Κύπρος, Πορτογαλία, Βραζιλία, Κίνα, ακόμα και η Αλβανία έχει τώρα αρχίσει! Και αφήνω απ’έξω χώρες που ήδη έχουν επιταχύνει! Η Ολλανδία 275 φορές μικρότερη από την Αμερική είναι δεύτερη μετά την Αμερική σε εξαγωγές αγροτικών· αμ η Δανία; η Εσθονία; Η Νορβηγία, 17 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα με πληθυσμό μικρότερο από αυτόν τής Αθήνας, πού βρίσκει τα έσοδα από φόρους για να πληρώνει όλα τα σοσιαλδημοκρατικά προγράμματα υγείας, παιδείας, ενέργειας κλπ; Τα bonds τής ΚοσταΡίκα έχουν μεγαλύτερη πέραση στις αγορές και από τής Αμερικής ακόμα.
Δικαιοσύνη! Όχι με την έννοια “να βρω το δίκιο μου”. Αυτό υπάρχει και ίσως περισσότερο σε μάς από κάτι χώρες σαν την Τουρκία. Με την έννοια εφαρμογή τού τι λέει ο νόμος, το πρόγραμμα, οι κανονισμοί, όποιοι και αν είναι αυτοί. Αλλά για αυτό δεν άκουσα ποτέ κανέναν. Όλο “πήγαινε σε αυτόν και πές του από μένα” ακούω.
Μην ελπίζετε! Ούτε σε 50 χρόνια! Το Μεξικό τής Ευρώπης θα γίνουμε, θυμηθείτε με. Λόρδοι παρανομίας με δικούς τους στρατούς, κοιτάξτε γύρω σας! Μέξικοοοο!
+10000000
Διαγραφή