16/7/17

Μυστική πρόταση ΗΠΑ για ένωση Ελλάδας – Κύπρου!

Την πρόταση την οποία υποστηρίζει έντονα ο Αμερικανός Πρόεδρος, επεξεργάστηκε ειδικός σύμβουλός του, πρώην Αμερικανός Υπουργός Εξωτερικών. 
Το βασικό σχέδιο είναι η πλήρης ένωση της Ελλάδας με την Κύπρο με μόνη παραχώρηση στην Τουρκία μιας βάσης στο ανατολικό άκρο της Κύπρου, στη χερσόνησο της Καρπασίας. Η περιοχή θα εξακολουθήσει να είναι έδαφος της κοινής πλέον Ελληνοκυπριακής Δημοκρατίας, αλλά θα ενοικιαστεί για 50 χρόνια στους Τούρκους, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η Κύπρος δεν θα χρησιμοποιηθεί ως βάση για επίθεση εναντίον τους. 
Το σχέδιο περιλαμβάνει απόδοση στους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης των περιουσιών τους που είναι δεσμευμένες μετά τα γεγονότα του 1955, επαναπατρισμό όσων θέλουν να επιστρέψουν, αποζημιώσεις σε όσους δεν θελήσουν και επαναφορά του ειδικού καθεστώτος των νήσων Ίμβρου και Τενέδου.
 Για να διασφαλισθούν τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής μειονότητας η Κύπρος χωρίζεται σε 7 επαρχίες και δύο από αυτές, εκ περιτροπής, θα διοικούν Τουρκοκύπριοι, διορισμένοι από την Ελληνική Κυβέρνηση. 
Η πρόταση υποβλήθηκε στον Έλληνα Πρωθυπουργό από τον Αμερικανό Πρόεδρο καθώς οι ΗΠΑ πιστεύουν ότι η συμμετοχή της Κύπρου στο ΝΑΤΟ μέσω της ένωσής της με την Ελλάδα είναι παράγοντας σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η παραπάνω είδηση είναι πέρα για πέρα αληθινή. Όμως λείπουν τα ονόματα και οι χρονολογίες. Διατυπώθηκε το 1964 από τον Αμερικανό πρώην ΥΠΕΞ Ντην Άτσεσον, στον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου και είχε την σθεναρή υποστήριξη του Αμερικανού προέδρου Λίντον Τζόνσον.

Γιατί την αναφέρω;

Πρώτον, για να αισθανθούμε πόσο διαφορετικός είναι ο ιστορικός χρόνος από τον προσωπικό. Αυτές τις μέρες συμπληρώνονται 50 χρόνια από το σχέδιο Άτσεσον, και, φυσικά, θα έληγε η περίοδος ενοικίασης της βάσης της Καρπασίας, η οποία θα ξαναγινόταν ελληνικό έδαφος. Αν την είχαμε δεχθεί δεν θα είχε γίνει το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, δεν θα είχε γίνει η τουρκική εισβολή και η ιστορία του Ελληνισμού θα ήταν γραμμένη διαφορετικά.

Δεύτερον, για να διαπιστώσουμε ότι η ελληνική εξωτερική πολιτική είναι μια αλυσίδα χαμένων ευκαιριών. Κάθε φορά, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και ικανοποίησης ενός ανόητου εθνικιστικού λαϊκισμού, ζητάμε πάντα περισσότερα από αυτά που μπορούμε να αποκτήσουμε. Η πρόταση Άτσεσον απορρίφθηκε και από τον Μακάριο και από τον Παπανδρέου ως πρόταση… μειοδοσίας γιατί στόχος ήταν η πλήρης ένωση και η παραχώρηση της βάσης της Καρπασίας τον... αμαύρωνε!

Τρίτον, για να δούμε πώς ένα μικρό κράτος μπορεί να πετύχει μεγάλους στόχους αν έχει υπεύθυνη ηγεσία με αίσθηση του timing. Τότε η Σοβιετική Ένωση προσέγγιζε την Κύπρο. Ο Μακάριος (του οποίου τον τυχοδιωκτικό ρόλο κάποια στιγμή η ιστορία θα επαναξιολογήσει) ενέδιδε στο φλερτ. Οι ΗΠΑ φυσικά ανησυχούσαν. 
Είμαστε λίγο μετά την κρίση των πυραύλων της Κούβας, και δεν ήθελαν μια νέα Κούβα στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα έπαιζαν ανοιχτά το χαρτί της Τουρκίας, διότι την θεωρούσαν πιο σημαντική στρατηγικά από την Ελλάδα αλλά ο Τζόνσον ετοιμαζόταν για εκλογές και δεν ήθελε να χάσει τις ψήφους της ελληνικής ομογένειας. Το πόση πρεμούρα είχε να κλείσει το θέμα αποδεικνύεται από το ότι έστειλε δύο φορές με απόσταση μιας μέρας το προεδρικό αεροσκάφος στην Τουρκία και στην Ελλάδα για να μεταφέρει στην Ουάσιγκτον τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ισμέτ Ινονού και τον Γ. Παπανδρέου, με τις ακολουθίες τους, ώστε να συναντηθούν και να συζητήσουν επ’ ευθείας τις λεπτομέρειες του σχεδίου π.χ. την ακριβή οριοθέτηση της βάσης. Η συνάντηση ουδέποτε έγινε διότι την αρνήθηκε ο Γ. Παπανδρέου! Αν ζούσε το 1964 ο Ελευθέριος Βενιζέλος θα άρπαζε την ευκαιρία από τα μαλλιά. 
Ο Παπανδρέου και Μακάριος την άφησαν να χαθεί για μερικά «ηρωικά» πρωτοσέλιδα εσωτερικής κατανάλωσης, καθώς η διαρροή του σχεδίου στον Τύπο στις 15 Αυγούστου 1964 προκάλεσε την… έντονη αγανάκτηση του ελληνικού λαού, υποδαυλισμένη όπως πάντα από τους δημοσιογράφους!

Τέταρτον, για να κατανοήσουμε κάτι που έχω βαρεθεί να γράφω και να με κατηγορούν για... αμοραλιστή! Στην διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν φίλοι και αγάπες. Δεν υπάρχουν ιστορικοί δεσμοί και συναισθηματικές σάλτσες. Υπάρχουν συμφέροντα και δύναμη. Δεν υπάρχει ένα διεθνές δικαστήριο που να υποχρεώσει τον εν αδίκω ευρισκόμενο να συμμορφωθεί. Μια απόφαση των διεθνών θεσμών υπέρ σου μπορεί να μένει εσαεί ανεκτέλεστη αν ο αντίδικος είναι ισχυρός ή εκμεταλλεύεται καλύτερα τις διεθνείς ισορροπίες. Ακόμα κι αν η πολιτική σου στηρίζεται σε μια ανώτερη ηθική (παραβλέπω τα εγγενή προβλήματα αντικειμενικού ορισμού αυτής της έννοιας...) θα πρέπει να έχεις τη δύναμη να μπορείς να την επιβάλεις. Κάθε «τζάμπα μαγκιά» πληρώνεται, συχνά πανάκριβα. Ο Γ. Παπανδρέου επιστρέφοντας από την Ουάσιγκτον αφού έβγαλε έναν δεκάρικο για την περήφανη στάση της Ελλάδας (πόσες φορές το έχουμε ακούσει αυτό…) εκμυστηρεύτηκε στους συνεργάτες του ότι «αυτά, οι μεγάλοι δεν τα συγχωρούν. Ηδη άρχισε η αντίστροφη μέτρηση της ανατροπής μου. Τελειώσαμε.» Σε ένα χρόνο ήρθαν τα Ιουλιανά.

Πέμπτον, για να αντιληφθούμε ότι οι «έξω», δεν σχηματίζουν γνώμη για την ποιότητα των πολιτικών μας από τα πληρωμένα παπαγαλάκια του ελληνικού μηντιακού συστήματος και η πραγματική ιστορία απέχει πολύ από τις αγιογραφίες των πρωταγωνιστών της που μαθαίνουμε στο σχολείο. Η μελέτη των απόρρητων αρχείων της εποχής είναι αποκαλυπτική: Ο Μακάριος λέει ότι την πρόταση δεν την είχε καν διαβάσει πριν την απορρίψει! Ο Φινλανδός μεσολαβητής του ΟΗΕ Τουομιόγια δήλωσε ευθέως «ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος εματαίωσε την ένωσιν της Κύπρου με την Ελλάδα». 
Ήδη ο Μακάριος είχε αποδεχθεί
 α) τις συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου, οι οποίες απέκλειαν την ένωση, 
β) την εγκατάσταση τουρκικής στρατιωτικής δύναμης στο νησί,
 γ) το καθεστώς συνδιοίκησης με Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο και, επιπλέον, είχε παραχωρήσει δύο στρατιωτικές βάσεις και στρατιωτικές διευκολύνσεις σε διάφορα σημεία της Κύπρου στη Μ. Βρετανία! Αλλά το σχέδιο Άτσεσον τον υποβίβαζε από εθνάρχη σε νομάρχη. Και το απέρριψε. Ο τότε Βρετανός πρωθυπουργός σερ Ντάγκλας Χιουμ αποκαλεί τον Μακάριο «βρωμιάρη του γλυκού νερού» και ο αμερικανός πρεσβευτής στη Λευκωσία Ουίλκινς τον περιγράφει ως «εγκληματικά απερίσκεπτο» (criminally foolhardy). Οι Αμερικανοί, μετά την εμπειρία τους με τον Παπανδρέου τον “στολίζουν" ως έναν «φλύαρο γέρο, με λόγια του αέρα, χωρίς δύναμη να πάρει μια απόφαση ή να προσφέρει μια λύση».

Προφητικός ο Τζόνσον αποχαιρέτησε από τον Λευκό Οίκο τον Γ. Παπανδρέου, και τον Αντρέα που τον συνόδευε, λέγοντας: «Τις προηγούμενες μέρες μόλις και μετά βίας εμπόδισα τους Τούρκους από το να εισβάλλουν στην Κύπρο. Ξέρετε, κ. Παπανδρέου είναι καλύτερα να συνομιλείς πριν, παρά μετά από μια εισβολή.» Ήταν 10 χρόνια πριν το 1974.

Η ιστορία διδάσκει αν θες να διδαχθείς.


Θάνος Τζήμερος, Capital, 20 Αυγ. 2014

Ο κ. Θάνος Τζήμερος είναι πρόεδρος του κόμματος "Δημιουργία Ξανά"

14 σχόλια:

  1. Αυτό που δεν μπορούν να κατανοήσουν οι εκάστοτε πολιτικοί στην Ελλάδα διαχρονικά αλλά και ο Τζήμερος είναι ότι οι Τούρκοι δεν σέβονται καμία συμφωνία σε περίπτωση που δεν εξυπηρετεί τα εθνικά τους συμφέροντα.Η παρουσία των Ελλήνων στην Πόλη και το ειδικό καθεστώς της Ίμβρου και Τενέδου καθορίζονται από συνθήκη (άρθρο 14) της Συνθήκης της Λωζάννης που έχουν υπογράψει οι ίδιοι οι Τούρκοι!!Δεν μπορώ να καταλάβω ποια ευκαιρία χαμένη εννοεί.Όσο για την Τουρκική βάση στην Κύπρο δεν διασφαλίζει ότι οι Τούρκοι δεν θα έκαναν απόβαση,το αντίθετο θα έλεγα.Δεν μπορώ να κατανοήσω ότι πάντα οι πολιτικοί μας μια ήττα την παρουσιάζουν σαν ευκαιρία.. μέχρι την επόμενη χειρότερη ευκαιρία που θα τους σερβίρουν.Και αφού τον Μακάριο τον λένε οι Βρετανοί βρομιάρη του γλυκού νερού τότε είναι διασφαλισμένο ότι κοιτούσαν να διασφαλίσουν τα συμφέροντα μας και όχι τα δικά τους.Άσε μας κυρ Θάνο στην ησυχία μας.Το ξερό μας το κεφάλι τα φταίει!!!Πάντα όμως!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς άλλη μια περίπτωση παραπληροφόρησης για τούς ηλίθιους ιθαγενείς. Το επεισόδιο στο οποίο αναφέρεται ο κ. Τζήμερος έχει περισσότερες πτυχές οι οποίες θα ενδιέφεραν τους αναγνώστες αλλά παραλείπονται. πχ το σχέδιο ¨Ατσεσον περιελάμβανε και την παραχώρηση του Καστελόρριζου στους Τούρκους. ¨Οταν ο τότε πρωθυπουργός αντέταξε οτι κάτι τετοιο δεν μπορεί να γίνει, γιατι υπάρχει πρόβλημα με το Σύνταγμα, είναι χαρακτηριστική η απάντηση του πρόεδρου Λ. Τζόνσον "f... your Constitution", σαν τεξανός ήταν λίγο αθυρόστομος. Την πλήρωσε ακριβά την άρνηση του ο Γ. Παπανδρέου. Λυπάμαι που σαν ιστολόγιο δεν ελέγχεται προσεκτικά τι ανεβάζεται και αφήνεται κάποιους να ταϊζουν τούς πολίτες με παραπληροφόρηση για χαμένες ευκαιρίες. Ο κ. Καλεντερίδης γνωρίζει καλά ότι αυτές ποτέ δεν υπήρξαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το αντίθετο θα έλεγα αγαπητέ μου.Πρέπει να ανεβάζει τέτοια!!Για να καταλαβαίνουμε τι παίζει.Η συνέντευξη είναι από 2014.Πόσοι από εμάς την είχαμε πάρει χαμπάρι?Και να την είχαμε πάρει χαμπάρι λόγω απουσίας γεγονότων από το ένα αυτί θα έμπαινε και από το άλλο θα έβγαινε.

      Διαγραφή
  3. Μέ τήν παραχώρηση βάσεως στήν Καρπασία βεβαίως θά μπορούσε νά διευκολυνθή μία τουρκική απόβασις, αλλά η Κύπρος θά ήταν Ελληνικό έδαφος καί θά διεκινδύνευε ένα ελληνοτουρκικό πόλεμο! Εξ άλλου η Ελλάς θά εδικαιούτο νά διατηρεί στρατεύματα στήν Κύπρο άνευ περιορισμού. Θά μπορούσαν νά τεθούν περιορισμοί στήν στρατιωτική παρουσία τής Τουρκίας στήν βάσι ή καί παρουσία παρατηρητών. Σχετικά μέ Ίμβρου καί Τένεδο, ήταν ευκαιρεία νά επανατεθούν οι παραβιάσεις καί σχετικά μέ τίς περιουσίες τών Κωνσταντινουπολιτών, νά ζητηθή η παρουσία διεθνών παρατηρητών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι επειδή θα ήταν Ελληνικό έδαφος θα την γλίτωνε η Κύπρος την απειλή!!Όλο το Ελληνικό έδαφος είναι υπό μόνιμη απειλή από τους Τούρκους τι δεν έχουμε κατανοήσει επιτέλους??Όσο αφορά τους διεθνείς παρατηρητές σωθήκαμε τώρα!!!Πάρτε παράδειγμα τον Νορβηγό τον Αιντε....αυτός δεν ήταν παρατηρητής..ήταν διαμεσολαβητής τρομάρα του!!!

      Διαγραφή
    2. @ Mavi Kopek

      Κάνεις ένα σοβαρό λάθος. Ξεχνάς ότι μιλούμε για το 1964 και ότι ο τότε συσχετισμός ΕΔ Τουρκίας-Ελλάδος ήταν εντελώς διαφορετικός απόν σημερινό. Ήταν τότε ακόμη η εποχή που το ΒΝ όργωνε το Αιγαίο και ΒΑ τούς αιθέρες. Με τον νησί γεμάτο ελληνικό στρατό, τι απόβαση και γιατί θα έκαναν οι Τούρκοι;

      Διαγραφή
  4. Ο Τζήμερος λέει ότι του κατέβει, ή εσκεμμένα ψεύδεται δια παραλείψεως. Και "παραλείπει" μια κεφαλαιώδη λεπτομέρεια: ΄Οτι η πρόταση ΄Ατσεσον περιλάμβανε και κάτι ακόμη: Την εκχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία! ! !
    Capital, λοιπόν,δηλαδή Κεφάλαιο ψευδολογίας, θέλετε; Προπαγάνδας προτιμάτε,
    Ανεύθυνης μπουρδολογίας, άν είστε επιεικείς; Διαλέξτε τι είδους "κεφάλαιο" είναι αυτός ο συνεράτης του Das Capital.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το Σχέδιο Ατσεσον για το Κυπριακό

      Δεν βλέπω κάτι για εκχώρηση τού Καστελορίζου στην Τουρκία. Αν όμως έχεις εσύ κάποια στοιχεία, θα ήθελα να μού τα δώσεις.

      Αλλά εκτός αυτού, ακόμη και το Καστελόριζο να εκχωρούσαμε στην Τουρκία, δεν συνέφερε, αφού θα παίρναμε την Κύπρο; Το Καστελόριζο απέκτησε αξία και σημασία για μάς από το 1982 και μετά, λόγω τού ότι επηρεάζει την (μη ανακηρυγμένη ακόμη)ελληνική ΑΟΖ.

      Διαγραφή
  5. Προσθήκη:
    Κατ' αρχήν ο Σωσσίδης ήταν πράκτορας. ΄Επαιξε ολέθριο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις της εποχής, πρωταγωιστώντας σε παντοειδείς ίντριγκες, Κυπριακό-Αποστασία- Χούντα.
    Και ψεύδεται ασύστολα στην επιστολή του στο Βήμα -όπως ψεύδεται και ο Τζήμερος- γράφοντας ότι " Ο Μακάριος είχε δεχθεί ασμένως τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου". Η αλήθεια είναι ότι ο Μακάριος αντέστη με νύχια και δόντια στις πιέσεις και απειλές του "Εθνάρχη" και του Αβέρωφ, και κάλεσε από την Κύπρο τα μέλη της "Εθναρχίας" για να έχει το τεκμήριο της λαϊκής στήριξης στην άρνησή του να υπογράψει. Οι Σωσσίδηδες και οι πάτρωνές τους σε Αθήνα, Λόντρα και Ουάσιγκτων έβαλαν και την Φρειδερίκη να τηλεφωνήσει στον Μακάριο στο Λονδίνο. Ο Μακάριος της αρνήθηκε. Αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει, μετά δραματική πολιορκία ημερών, μόνο όταν Καραμανλής, Αβέρωφ και Σία κατάφεραν -με όργανο τον Μπίτσιο του ΥΠΕΞ- να εξαγοράσουν -με υποσχέσεις αξιωμάτων- τον ένα μετά τον άλλον τα μέλη της Εθναρχίας, που είχε καλέσει στο Λονδίνο ο Μακάριος. Μόνοι που του έμειναν πιστοί ως το τέλος ήταν ο μετέπειτα Πρόεδρος του ΄Οχι στον Αυνάν αείμνηστος Παπαδόπουλος και ο διπλωματικός εκπρόσωπος της Κύπρου στο Λονδίνο και μετέπειτα πρεσβευτής στην Ουάσιγκτων Ζήνων Ρωσσίδης.
    Αυτή είναι η αλήθεια αυτόπτη και αυτήκοου στο Λονδίνο τότε και στην Ουάσιγκτων (Παπανδρέου-Τζόνσον) το 1964.
    Αρχηγός κόμματος ψευδολογίας, διαστρέβλωσης και αερολογίας ο κ. Τζήμερος, εφήμερος τύπος της εποχής του ατέλειωτου Καρναβαλιού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αναφερεται οτι στους διαδρομους του ξενοδοχειου Κλαριτζες στο Λονδινο,ακουγονταν οι φωνες του Καραμανλη που ελεγε οτι αυτος υπεγραψε και πρεπει να υπογραψει και ο Μουσκος.
      Το αναφερω χωρις διαθεση να αθωωσω τον Μακαριο για την διαδρομη του στο Κυπριακο.
      Η εκχωρηση του Καστελοριζου ηταν προταση και οχι προαπαιτουμενο.

      Διαγραφή
  6. Παρέμβαση του "αιωνίου φοιτητή" για το ζήτημα της Κύπρου. Μάλιστα, ωραία! Τι να πεις; Εάν δεν ήταν το κείμενο αυτό σε δύο σοβαρές και έγκυρες ιστοσελίδες θα τον αγνοούσα, φυσιολογικά, φευ.

    Εκτός από αμόρφωτος ο εν λόγω κύριος, όπου το μόνο του προτέρημα παραμένει το μεγάλο θράσος του να καταπιάνεται με τα κοινά της δημόσιας σφαίρας ώστε να πετύχει τον στόχο του όπου δεν είναι άλλος από την πολυπόθητη του είσοδο στο Κοινοβούλιο. Ίσως, εάν επιτύχει την είσοδο του στο Κοινοβούλιο να 'χει χρόνο για να διαβάσει ώστε να πάρει το πτυχίο του κι αυτός, καθώς δεν θα είναι τόσο αναγκαία η διαρκή όχληση μας στα διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Εκτός λοιπόν από αμόρφωτος καταπιάνεται με θέματα που παντελώς αγνοεί ο ίδιος κι είναι εμφανέστατα και αδιάβαστος αλλά λόγω του ότι το ζήτημα αυτό παραμένει ένα θέμα της επικαιρότητας αλλά από την άλλη ο ίδιος πρέπει διαρκώς να ακούγεται στα διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ώστε να μην παραμένει αφανής αναπαράγοντας την ρυπογόνα του παρουσία ως εκπρόσωπο της ελληνικής μετριότητας.

    Το Κυπριακό ζήτημα όμως παραείναι σοβαρό για να ασχοληθεί ο εν λόγω κύριος ή ο Σταύρος Θεοδωράκης, ή ο Βασίλης Λεβέντης δεν προσφέρεται για διασκέδαση καθώς είναι εθνικό θέμα ασφαλείας υψίστης και δεν έχει να κάνει με ελαφρά θέματα όπως την Ψαρού της Μυκόνου. Υπάρχουν άλλα θέματα για να καταπιαστεί ο κύριος αυτός και καλό είναι να ασχολείται με ανάλαφρα πράγματα κι όχι με τα εθνικά κρίσιμης σημασίας ζητήματα.

    Πηγή από το γνωστό βιβλίο "Τα μυστικά αρχεία του Κίσιντζερ", τόμος πρώτος, εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, στη σελίδα 35:

    (Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης Άτσετσον είναι ότι η Ελλάδα αποδέχτηκε την εκδοχή του για μίσθωση τουρκικής βάσης στην Κύπρο, με την επιστολή Παπανδρέου προς Άτσετσον της 22ας Αυγούστου 1964, αλλά το απέρριψαν οι Τούρκοι με την επιστολή της 28ης Αυγούστου. Έχει όμως από τότε παραχθεί ένας ιδεολογικός μύθος που παρουσιάζει το Σχέδιο Άτσετσον ως "χαμένη ευκαιρία", τους Έλληνες να το απορρίπτουν και τους Τούρκους να το αποδέχονται, ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο!).

    Ελπίζω ο Τζήμερος να μην ξανά βρει χώρο αναπαραγωγής από σοβαρές ιστοσελίδες και να υποβιβάζονται τόσο οι ίδιες.

    Νικόλαος Μπαγιαρτάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για τις βλακείες αυτές θυμίζω άπαξ έτι:
    ΤΖΩΝ ΣΩΣΣΙΔΗΣ. Ο Έλλην διαπραγματευτής του σχεδίου Άτσεσον περιγράφει ο ίδιος τι ήταν το σχέδιο αυτό. Που αν είχε γίνει δεκτό, σήμερα ΟΛΗ η Κύπρος θα ήταν τούρκικη. επιπλέον για την δήθεν ένωση, οι τούρκοι θα έπαιρναν και το Καστελόριζο !!!!!!!!!!
    http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=169275

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.