Αντωνιάδου Μαρία
Με επίκεντρο τον Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό και με συμμετοχή όλων των μητροπολιτών απευθύνουν δέηση για να σταματήσει ο επταετής φονικός πόλεμος
Η σημερινή Κυριακή 22 Απριλίου, παραμονή της γιορτής του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, βρίσκει τους Χριστιανούς της Συρίας συγκεντρωμένους στις Εκκλησίες τους να προσεύχονται για την ειρήνη. Με επίκεντρο τον Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό και με πρώτο τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη και την συμμετοχή όλων των μητροπολιτών που διαποιμένουν την Συρία οι χριστιανοί απευθύνουν δέηση στο Θεό της Ειρήνης για να σταματήσει ο επταετής φονικός πόλεμος και να βρεθεί μετά από πέντε χρόνια ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος ο οποίος απήχθη από τζιχαντιστές ενώ προσπαθούσε να φτάσει κοντά στα μέλη του ποιμνίου του.
Οι τρείς Πατριάρχες Αντιοχείας: ο Ορθόδοξος κ. Ιωάννης, ο Συροιακωβίτης κ. Ιγνάτιος και ο Μελχίτης κ. Γιούσεφ ξεπερνώντας τα σχίσματα, τις διαιρέσεις και τα αναθέματα αιώνων έχουν επιδοθεί σε μια ακόμη προσπάθεια να στηρίξουν τους χριστιανούς, να διασφαλίσουν την συνέχιση της επί 20 αιώνων παρουσίας τους στην Μέση Ανατολή και κυρίως να αφυπνίσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, ιδιαίτερα τα 2 δισεκατομμύρια 400 εκατομμύρια χριστιανών στον πλανήτη.
Η σημερινή ταυτόχρονη προσευχή τους στους Πατριαρχικούς Ναούς, τα κείμενα που έχουν αποστείλει με αφορμή την επίθεση των συμμαχικών δυνάμεων στη Συρία σε όλους τους ηγέτες των χριστιανικών Εκκλησιών και στήριξη που ζήτησαν και έλαβαν από τον Πάπα Φραγκίσκο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο και όλους τους Προκαθημένους της Μέσης Ανατολής δείχνει να αναπτερώνει το ηθικό τους.
Η στήριξη όμως που δείχνουν να προσφέρουν για μια ακόμη φορά στον Μπασάρ Αλ Ασσαντ αλλά και η ισχυρή συμπαράσταση που τους παρέχει το Πατριαρχείο Μόσχας προβληματίζει αρκετούς. Οι ίδιοι όμως διαμηνύουν σε κάθε τόνο ότι παραμένουν σταθεροί στις εστίες των προγόνων τους και δέχονται οποιαδήποτε έμπρακτη στήριξη τους προσφέρεται από τα τέλη του 2011 οπότε ξεκίνησε ο πόλεμος στη χώρα τους.
Οι τρεις Πατριάρχες
Με μια κοινή τους δήλωση εννέα σημείων οι Πατριάρχες Αντιοχείας κ. Ιωάννης, ο Συροιακωβίτης κ. Ιγνάτιος και ο Μελχίτης κ. Γιούσεφ τονίζουν μεταξύ άλλων ότι: η επίθεση κατά της Συρίας αποτελεί παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Ο ισχυρισμός ότι η χώρα τους χρησιμοποιεί χημικά όπλα είναι «αδικαιολόγητος και δεν στηρίζεται από επαρκείς και σαφείς αποδείξεις». Η «άδικη επίθεση ενθαρρύνει τις τρομοκρατικές οργανώσεις και δίνει την ευκαιρία σ αυτές να συνεχίσουν να τρομοκρατούν». Χαιρετίζουν το «κουράγιο και τον ηρωισμό και τις θυσίες του συριακού στρατού, ο οποίος με θάρρος υπερασπίζεται τη Συρία και προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες της. Προσευχόμαστε», καταλήγει «για τις ψυχές των μαρτύρων και για την αποκατάσταση των τραυματιών. Είμαστε σίγουροι ότι ο στρατός δεν θα υποκύψει μπροστά στις εξωτερικές ή διεθνείς τρομοκρατικές επιθέσεις και θα συνεχίσουν να πολεμούν με θάρρος κατά της τρομοκρατίας ώσπου κάθε εκατοστό της συριακής γης να καθαριστεί από τους τρομοκράτες».
Η δήλωση αυτή προκάλεσε αίσθηση καθώς πολλοί εκτίμησαν ότι πρόκειται για μια στάση στήριξης και προς το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Ασαντ.
«Υπό τον φόβο νέων διωγμών»Γεννημένοι και μεγαλωμένοι οι τρείς αρχιερείς στα χρόνια του Χαφέζ Αλ Ασσαντ του «Μπίσμαρκ των Αράβων» κατά του φίλους του, του «ματωμένου σατράπη» σύμφωνα με τους εχθρούς τους, οι τρεις Προκαθήμενοι φοβούνται τα όσα συνέβαιναν πριν από την κυριαρχία του κυβερνόντος κόμματος «Μπάαθ» και κυρίως κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολυετούς πολέμου. Όπου εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς και μοναχές, μοναχοί και κληρικοί σφαγιάστηκαν και απήχθησαν από τους τζιχαντιστές. Μάλιστα οι δύο εκ των Προκαθημένων ζουν αυτό το δράμα ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο καθώς ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παύλος που απήχθη πριν από πέντε χρόνια είναι αδελφός του Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη και ο Συροιακωβίτης Πατριάρχης κ. Ιγνάτιος γλύτωσε από θαύμα πριν από μερικά χρόνια όταν, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του, στη βόρεια Συρία δέχθηκε βομβιστική επίθεση με τραγική συνέπεια να χάσουν την ζωή τους τρεις χριστιανοί και να τραυματιστούν άλλοι πέντε.
Ταυτόχρονα βοηθάει με όλες τους τις δυνάμεις τον κ. Ιωάννη εφ όσον εκτός από τον αδελφό του, απήχθη και ένας δικός του Ιεράρχης ο Johanna Ibrahim. Οι δύο Επίσκοποι ο Ορθόδοξος και ο Συροιακωβίτης έπεσαν σε ενέδρα στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν τους χριστιανούς του Χαλεπίου και της ευρύτερης περιοχής. Μερικά 24ωρα πριν είχαν δηλώσει στα διεθνή μέσα ότι «οι χριστιανοί δέχονται επιθέσεις προκειμένου να πληρώσουν λύτρα οι συγγενείς τους». Μάλιστα σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις οι δύο μητροπολίτες συμμετείχαν σε προσπάθειες απελευθέρωσης χριστιανών από τους απαγωγείς τους. Πέντε χρόνια μετά από εκείνη την τραγική παραμονή του Αγίου Γεωργίου ουδείς γνωρίζει που βρίσκονται.
Και οι τρείς Πατριάρχες φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα περιθώριο να παραμένουν στην απομόνωση των σχισμάτων του παρελθόντος μπροστά στον αγώνα επιβίωσης του ποιμνίου τους και της διάσωσης της χριστιανικής τους κληρονομίας, των Μαρτύρων, των Αγίων, της Τέχνης και του πολιτισμού που ξεκίνησε στην περιοχή όταν ο Απόστολος Παύλος διέσχισε την «ευθεία οδό» στο κέντρο της Δαμασκού. «Οι Χριστιανοί της Ανατολής βρίσκονται στο ίδιο σκάφος και δίνουν τον ίδιο αγώνα, δεν είναι δυνατόν να αγνοούν ο ένας τον άλλον» έχει επισημάνει κατά καιρούς ο Μελχίτης Πατριάρχης κ. Γιούσεφ και αυτή την πολιτιστική κληρονομιά φροντίζει να αναδεικνύει σε μια Σουνιτική στη συντριπτική της πλειονότητα χώρα ο Μπασάρ Αλ Ασαντ, Αλαουίτης, που προέρχεται από την παράδοση των Σιιτών. Άλλωστε είναι ενδεικτική η δήλωση που του αποδίδεται: « Οι Χριστιανοί δεν είναι φιλοξενούμενοι, μήτε αποδημητικά πουλιά προέρχονται από τις ρίζες αυτούς του έθνους». Και ο Συροιακωβίτης Πατριάρχης μόλις τον περασμένο Μάρτιο δήλωσε στην Αρουσα της Τανζανίας « προβλήματα υπάρχουν σ όλα τα πολιτεύματα. Όμως ένα κοσμικό κράτος είναι πάντοτε προτιμότερο από ένα θεοκρατικό».
Ο ρόλος της Ρωσίας
Στη διάρκεια των εφτά χρόνων του πολέμου πολλές φορές οι χριστιανοί ηγέτες στράφηκαν για βοήθεια στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Και την έλαβαν με τον πλέον ηχηρό τρόπο. Μάλιστα καθ όλη την εβδομάδα που μεσολάβησε από τους βομβαρδισμούς των συμμαχικών δυνάμεων ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος επικοινώνησε με τον Πάπα Φραγκίσκο, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων των Ορθοδόξων αλλά και των αρχαίων ανατολικών εκκλησιών προκαλώντας δηλώσεις στήριξης των χριστιανών. «Απευθύνουμε έκκληση στις χώρες των Ηνωμένων Εθνών και ιδιαίτερα στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να θυμηθούν το καθήκον τους προς τον οικογένεια των εθνών και τους εκλιπαρούμε εν ονόματι του Θεού, να ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους και από κοινού να συνεργαστούν για την ειρήνη στον κόσμο» τονίζεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε. Το κείμενο, όπως σημειώνεται, συμφωνήθηκε κατά τη «διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο και του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ.κ. Κυρίλλο». Η έκκληση αναδεικνύει και τον ηγεμονικό ρόλο του Πατριάρχη Μόσχας, υπογράφεται από τους: «Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο τον Β΄, Μακαριώτατο Πατριάρχη της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννη Ι’, Μακαριώτατο Πατριάρχη της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης Θεόφιλο Γ’, Αγιώτατο Πάπα και Πατριάρχη του Θρόνου του Αγίου Μάρκου εις όλην την Αφρική και τη Μέση Ανατολή Θεόδωρο Β’ και τον Αγιώτατος Πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιγνάτιο Εφραίμ Β’».
BHMA
Με επίκεντρο τον Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό και με συμμετοχή όλων των μητροπολιτών απευθύνουν δέηση για να σταματήσει ο επταετής φονικός πόλεμος
Η σημερινή Κυριακή 22 Απριλίου, παραμονή της γιορτής του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου, βρίσκει τους Χριστιανούς της Συρίας συγκεντρωμένους στις Εκκλησίες τους να προσεύχονται για την ειρήνη. Με επίκεντρο τον Ναό του Τιμίου Σταυρού στη Δαμασκό και με πρώτο τον Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη και την συμμετοχή όλων των μητροπολιτών που διαποιμένουν την Συρία οι χριστιανοί απευθύνουν δέηση στο Θεό της Ειρήνης για να σταματήσει ο επταετής φονικός πόλεμος και να βρεθεί μετά από πέντε χρόνια ο Μητροπολίτης Χαλεπίου Παύλος ο οποίος απήχθη από τζιχαντιστές ενώ προσπαθούσε να φτάσει κοντά στα μέλη του ποιμνίου του.
Οι τρείς Πατριάρχες Αντιοχείας: ο Ορθόδοξος κ. Ιωάννης, ο Συροιακωβίτης κ. Ιγνάτιος και ο Μελχίτης κ. Γιούσεφ ξεπερνώντας τα σχίσματα, τις διαιρέσεις και τα αναθέματα αιώνων έχουν επιδοθεί σε μια ακόμη προσπάθεια να στηρίξουν τους χριστιανούς, να διασφαλίσουν την συνέχιση της επί 20 αιώνων παρουσίας τους στην Μέση Ανατολή και κυρίως να αφυπνίσουν τη διεθνή κοινή γνώμη, ιδιαίτερα τα 2 δισεκατομμύρια 400 εκατομμύρια χριστιανών στον πλανήτη.
Η σημερινή ταυτόχρονη προσευχή τους στους Πατριαρχικούς Ναούς, τα κείμενα που έχουν αποστείλει με αφορμή την επίθεση των συμμαχικών δυνάμεων στη Συρία σε όλους τους ηγέτες των χριστιανικών Εκκλησιών και στήριξη που ζήτησαν και έλαβαν από τον Πάπα Φραγκίσκο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο και όλους τους Προκαθημένους της Μέσης Ανατολής δείχνει να αναπτερώνει το ηθικό τους.
Η στήριξη όμως που δείχνουν να προσφέρουν για μια ακόμη φορά στον Μπασάρ Αλ Ασσαντ αλλά και η ισχυρή συμπαράσταση που τους παρέχει το Πατριαρχείο Μόσχας προβληματίζει αρκετούς. Οι ίδιοι όμως διαμηνύουν σε κάθε τόνο ότι παραμένουν σταθεροί στις εστίες των προγόνων τους και δέχονται οποιαδήποτε έμπρακτη στήριξη τους προσφέρεται από τα τέλη του 2011 οπότε ξεκίνησε ο πόλεμος στη χώρα τους.
Οι τρεις Πατριάρχες
Με μια κοινή τους δήλωση εννέα σημείων οι Πατριάρχες Αντιοχείας κ. Ιωάννης, ο Συροιακωβίτης κ. Ιγνάτιος και ο Μελχίτης κ. Γιούσεφ τονίζουν μεταξύ άλλων ότι: η επίθεση κατά της Συρίας αποτελεί παραβίαση του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ. Ο ισχυρισμός ότι η χώρα τους χρησιμοποιεί χημικά όπλα είναι «αδικαιολόγητος και δεν στηρίζεται από επαρκείς και σαφείς αποδείξεις». Η «άδικη επίθεση ενθαρρύνει τις τρομοκρατικές οργανώσεις και δίνει την ευκαιρία σ αυτές να συνεχίσουν να τρομοκρατούν». Χαιρετίζουν το «κουράγιο και τον ηρωισμό και τις θυσίες του συριακού στρατού, ο οποίος με θάρρος υπερασπίζεται τη Συρία και προσφέρει ασφάλεια στους πολίτες της. Προσευχόμαστε», καταλήγει «για τις ψυχές των μαρτύρων και για την αποκατάσταση των τραυματιών. Είμαστε σίγουροι ότι ο στρατός δεν θα υποκύψει μπροστά στις εξωτερικές ή διεθνείς τρομοκρατικές επιθέσεις και θα συνεχίσουν να πολεμούν με θάρρος κατά της τρομοκρατίας ώσπου κάθε εκατοστό της συριακής γης να καθαριστεί από τους τρομοκράτες».
Η δήλωση αυτή προκάλεσε αίσθηση καθώς πολλοί εκτίμησαν ότι πρόκειται για μια στάση στήριξης και προς το καθεστώς του Μπασάρ Αλ Ασαντ.
«Υπό τον φόβο νέων διωγμών»Γεννημένοι και μεγαλωμένοι οι τρείς αρχιερείς στα χρόνια του Χαφέζ Αλ Ασσαντ του «Μπίσμαρκ των Αράβων» κατά του φίλους του, του «ματωμένου σατράπη» σύμφωνα με τους εχθρούς τους, οι τρεις Προκαθήμενοι φοβούνται τα όσα συνέβαιναν πριν από την κυριαρχία του κυβερνόντος κόμματος «Μπάαθ» και κυρίως κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολυετούς πολέμου. Όπου εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς και μοναχές, μοναχοί και κληρικοί σφαγιάστηκαν και απήχθησαν από τους τζιχαντιστές. Μάλιστα οι δύο εκ των Προκαθημένων ζουν αυτό το δράμα ακόμη και σε προσωπικό επίπεδο καθώς ο Ορθόδοξος Μητροπολίτης Χαλεπίου κ. Παύλος που απήχθη πριν από πέντε χρόνια είναι αδελφός του Πατριάρχη Αντιοχείας κ. Ιωάννη και ο Συροιακωβίτης Πατριάρχης κ. Ιγνάτιος γλύτωσε από θαύμα πριν από μερικά χρόνια όταν, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του, στη βόρεια Συρία δέχθηκε βομβιστική επίθεση με τραγική συνέπεια να χάσουν την ζωή τους τρεις χριστιανοί και να τραυματιστούν άλλοι πέντε.
Ταυτόχρονα βοηθάει με όλες τους τις δυνάμεις τον κ. Ιωάννη εφ όσον εκτός από τον αδελφό του, απήχθη και ένας δικός του Ιεράρχης ο Johanna Ibrahim. Οι δύο Επίσκοποι ο Ορθόδοξος και ο Συροιακωβίτης έπεσαν σε ενέδρα στην προσπάθεια τους να προσεγγίσουν τους χριστιανούς του Χαλεπίου και της ευρύτερης περιοχής. Μερικά 24ωρα πριν είχαν δηλώσει στα διεθνή μέσα ότι «οι χριστιανοί δέχονται επιθέσεις προκειμένου να πληρώσουν λύτρα οι συγγενείς τους». Μάλιστα σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις οι δύο μητροπολίτες συμμετείχαν σε προσπάθειες απελευθέρωσης χριστιανών από τους απαγωγείς τους. Πέντε χρόνια μετά από εκείνη την τραγική παραμονή του Αγίου Γεωργίου ουδείς γνωρίζει που βρίσκονται.
Και οι τρείς Πατριάρχες φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα περιθώριο να παραμένουν στην απομόνωση των σχισμάτων του παρελθόντος μπροστά στον αγώνα επιβίωσης του ποιμνίου τους και της διάσωσης της χριστιανικής τους κληρονομίας, των Μαρτύρων, των Αγίων, της Τέχνης και του πολιτισμού που ξεκίνησε στην περιοχή όταν ο Απόστολος Παύλος διέσχισε την «ευθεία οδό» στο κέντρο της Δαμασκού. «Οι Χριστιανοί της Ανατολής βρίσκονται στο ίδιο σκάφος και δίνουν τον ίδιο αγώνα, δεν είναι δυνατόν να αγνοούν ο ένας τον άλλον» έχει επισημάνει κατά καιρούς ο Μελχίτης Πατριάρχης κ. Γιούσεφ και αυτή την πολιτιστική κληρονομιά φροντίζει να αναδεικνύει σε μια Σουνιτική στη συντριπτική της πλειονότητα χώρα ο Μπασάρ Αλ Ασαντ, Αλαουίτης, που προέρχεται από την παράδοση των Σιιτών. Άλλωστε είναι ενδεικτική η δήλωση που του αποδίδεται: « Οι Χριστιανοί δεν είναι φιλοξενούμενοι, μήτε αποδημητικά πουλιά προέρχονται από τις ρίζες αυτούς του έθνους». Και ο Συροιακωβίτης Πατριάρχης μόλις τον περασμένο Μάρτιο δήλωσε στην Αρουσα της Τανζανίας « προβλήματα υπάρχουν σ όλα τα πολιτεύματα. Όμως ένα κοσμικό κράτος είναι πάντοτε προτιμότερο από ένα θεοκρατικό».
Ο ρόλος της Ρωσίας
Στη διάρκεια των εφτά χρόνων του πολέμου πολλές φορές οι χριστιανοί ηγέτες στράφηκαν για βοήθεια στο Πατριαρχείο Ρωσίας. Και την έλαβαν με τον πλέον ηχηρό τρόπο. Μάλιστα καθ όλη την εβδομάδα που μεσολάβησε από τους βομβαρδισμούς των συμμαχικών δυνάμεων ο Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος επικοινώνησε με τον Πάπα Φραγκίσκο, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τους Πατριάρχες Αλεξανδρείας και Ιεροσολύμων των Ορθοδόξων αλλά και των αρχαίων ανατολικών εκκλησιών προκαλώντας δηλώσεις στήριξης των χριστιανών. «Απευθύνουμε έκκληση στις χώρες των Ηνωμένων Εθνών και ιδιαίτερα στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας να θυμηθούν το καθήκον τους προς τον οικογένεια των εθνών και τους εκλιπαρούμε εν ονόματι του Θεού, να ξεπεράσουν τις διαφωνίες τους και από κοινού να συνεργαστούν για την ειρήνη στον κόσμο» τονίζεται στην ανακοίνωση που εκδόθηκε. Το κείμενο, όπως σημειώνεται, συμφωνήθηκε κατά τη «διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Πάπα Ρώμης Φραγκίσκο και του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών κ.κ. Κυρίλλο». Η έκκληση αναδεικνύει και τον ηγεμονικό ρόλο του Πατριάρχη Μόσχας, υπογράφεται από τους: «Πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρο τον Β΄, Μακαριώτατο Πατριάρχη της Μεγάλης Θεουπόλεως Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννη Ι’, Μακαριώτατο Πατριάρχη της Αγίας Πόλεως Ιερουσαλήμ και πάσης Παλαιστίνης Θεόφιλο Γ’, Αγιώτατο Πάπα και Πατριάρχη του Θρόνου του Αγίου Μάρκου εις όλην την Αφρική και τη Μέση Ανατολή Θεόδωρο Β’ και τον Αγιώτατος Πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιγνάτιο Εφραίμ Β’».
BHMA
Γράφει το άρθρο:«..Και οι τρείς Πατριάρχες φαίνεται ότι δεν έχουν κανένα περιθώριο να παραμένουν στην απομόνωση των σχισμάτων του παρελθόντος μπροστά στον αγώνα επιβίωσης του ποιμνίου τους και της διάσωσης της χριστιανικής τους κληρονομιάς..»
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ανθρώπινο επίπεδο πρέπει να υπάρχει αλληλεγγύη και αλληλοστήριξη ιδιαίτερα λόγω των γεγονότων που ζει η Συρία εδώ και 7 χρόνια, και γενικά, όταν εδώ και 20 αιώνες οι διαφόρων χριστιανικών ομολογιών πληθυσμοί της Μέσης Ανατολής και της Β. Αφρικής περικυκλώνονται από εκατοντάδες εκατομμυρίων (συνήθως φανατισμένων) μουσουλμάνων.
Τα υπόλοιπα που γράφει το άρθρο του "Βήματος", για «ξεπέρασμα των σχισμάτων-διαιρέσεων και αναθεμάτων αιώνων» λόγω της απαίτησης των καιρών για ειρήνη και καταλλαγή, θέλω να πω ότι πρόκειται για πολύ σοβαρά θέματα (πιο σοβαρά δεν γίνεται), ώστε να τα εντάσσουμε έτσι με γενικολογίες ανάμεσα στα υπόλοιπα της (δύσκολης) πραγματικότητας στην περιοχή.
Αν φυσικά πιστεύουμε στον Κύριο Ι. Χριστό (γιατί αν δεν πιστεύουμε βλέπουμε μόνο την υλική πλευρά των πραγμάτων), και σε όσα μας είπε, όπως και οι Απόστολοι (τον Απ.Παύλο επικαλείται το άρθρο), και οι Πατέρες της Εκκλησίας (που είναι δυστυχώς άγνωστοι σήμερα ενώ είναι τα εκλεκτότερα πνεύματα που πέρασαν, και πραγματικά όποιος κάνει τον κόπο να διαβάσει λίγο π.χ. από τον Άγιο Μάξιμο, όπως για παράδειγμα όσα λέει για τους «λόγους των όντων», εκπλήσσεται από το πνεύμα και τη σοφία που είχαν αυτοί οι άνθρωποι από τον Θεό, ήταν έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι γνώστες και της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας).
Λοιπόν, οι διαιρέσεις και τα σχίσματα δεν υπάρχουν λόγω κάποιας «κακής ανθρώπινης σχέσης», ώστε να μέσω της συμφιλίωσης να ξεπεραστούν.Δεν είναι έτσι απλά τα πράγματα.
Υπάρχουν θεολογικές διαφορές που όταν κάποιος δεν γνωρίζει πολλά μπορεί να τις θεωρεί μικρές, αλλά είναι τόσο σημαντικές ώστε αλλοιώνουν εντελώς την αλήθεια, σε βαθμό να καταργείται κυριολεκτικά η σωτηρία του ανθρώπου.
Για παράδειγμα οι Κόπτες (που έχουν περάσει και αυτοί πολλά μαρτύρια από τους τζιχαντιστές, και γενικότερα από τους μουσουλμάνους ιδιαίτερα στη Β.Αφρική), είναι μονοφυσίτες.
Αυτό σημαίνει ότι πιστεύουν ότι ο Χριστός είχε μόνο μία Φύση, την θεϊκή (αίρεση καταδικασμένη από Οικ. Σύνοδο), έτσι λοιπόν καταργείται το επιστέγασμα όλης της θεολογίας των Αποστόλων και των Πατέρων ότι ο Χριστός θέωσε την ανθρώπινη φύση την οποία εξύψωσε στα δεξιά του Πατρός. Καταργείται η θέωση του ανθρώπου, και η έννοια της σωτηρίας υποβιβάζεται σε μια αποκατάσταση (μια θεϊκή συγχώρηση της αμαρτίας ώστε να αποφύγει ο άνθρωπος την αιώνια δυστυχία), κάτι τελείως διαφορετικό, ένας υποβιβασμός και μια απαξίωση της Θυσίας του Κυρίου.
(συνεχίζεται)
Το ίδιο γίνεται και στον καθολικισμό όπως και στον προτεσταντισμό. Δεν υπάρχει ούτε εκεί η θέωση του ανθρώπου. Πιστεύουν σε «κτιστή θεία Χάρη» (κατασκεύασμα του Θεού και όχι κάτι που εκπηγάζει από τον Ίδιο και θεώνει τον άνθρωπο), την οποία «διαχειρίζεται ο Πάπας για να δίνει άφεση αμαρτιών». Ενώ η αλήθεια είναι όσα είπε ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς όταν έπρεπε να αντιμετωπίσει τον Ακίνδυνο (που προσπαθούσε μέσω της λογικής οδού να προσεγγίσει τα μυστήρια του Θεού), ότι η Θεία Χάρη είναι άκτιστη και έρχεται απευθείας από τον Ίδιο τον Θεό προς τον άνθρωπο και τον ενώνει (κυριολεκτικά) μαζί Του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα λίγα πράγματα έτσι επιγραμματικά, αλλά όποιος καθίσει να ασχοληθεί με τις δογματικές αλήθειες της πίστης μας, πραγματικά μένει άναυδος για το πόσο τεράστια σημασία έχουν οι λεπτομέρειες ιδιαίτερα πάνω στο Τριαδολογικό Δόγμα, γιατί από κει προέρχεται η αντίληψη που έχουμε για όλα τα υπόλοιπα θέματα. Γι αυτό είπε ο Κύριος να μην αλλάξουμε ούτε ένα γιώτα ούτε μια κεραία γιατί το τελικό αποτέλεσμα θα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Είναι σαν 2 πλοία που ξεκινούν π.χ. απ΄την Ισπανία με μια απειροελάχιστη απόκλιση μεταξύ τους. Στο τέλος όμως της διαδρομής το ένα έχει βρεθεί στη Βόρεια Αμερική και το άλλο στη Νότια. Κάπως έτσι συμβαίνει με τα δογματικά θέματα.
Επομένως συμφωνούμε ως προς την ανθρώπινη αλληλοστήριξη, χωρίς όμως να εμπλέκονται έτσι με προχειρότητα τα υπόλοιπα. Πόσο μάλλον δεν πρέπει να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ τα θέματα της ανάγκης της παγκόσμιας ειρήνης σαν πρόσχημα, ώστε μέσω της υποτιθέμενης συμφιλίωσης και αγάπης (ουσιαστικά πρόκειται για αγαπολογία), να εξαφανίζεται η αλήθεια.Πρόκειται για έγκλημα απέναντι στην ίδια τη θεϊκή αποκάλυψη.
Σήμερα ο κίνδυνος αυτός είναι τεράστιος, λόγω του συγκρητισμού. Όπως ακριβώς έχουμε σε πολιτικό-οικονομικό επίπεδο την παγκοσμιοποίηση, έτσι έχουμε σε ιδεολογικό την πολιτική ορθότητα, και σε θρησκευτικό τον συγκρητισμό.Εξαφανίζεται η αντικειμενική αλήθεια (πολλές φορές και η κοινή λογική), και όλα γίνονται θολά και υποκειμενικά.Και μέσω του προσχήματος του "σεβασμού στο διαφορετικό" προωθούνται οι διαστροφές, όπως και οι μεταλλάξεις κοινωνικών και θρησκευτικών εννοιών.
Το σχόλιο είναι πολυ πιο ουσιαστικό και πιο αληθινό από το άρθρο....
ΔιαγραφήΚαι δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαίνει κάτι τέτοιο...
Στην εποχή της παραπληροφόρησης, της αλλοιωσης των παντων, και της προώθησης κάθε νεοταξίτικης ιδέας συμπεριλαμβανομένης και της Πανθρησκείας και του Οικουμενισμού, δυστυχώς επαφίεται πολλές φορές σε εμας τους απλούς πιστούς να κρατήσουμε ψηλά την Σημαία του Χριστού και της Αλήθειας....
Κι όπως έλεγε κι ο αγιος της εποχής μας Πορφυριος μέσα από το διαδίκτυο πολλοί θα σωθούν διαβάζοντας την Αλήθεια....
(και φυσικά κάποιοι άλλοι θα πλανηθούν από το ψέμα... συμπληρωνω εγω)
Ομως το χρεος μας θα το κανουμε κι οποιος εχει την νοημοσύνη ας κάτσει να ψαξει με αφορμη τέτοια αξιόλογα σχόλια όπως το δικό σου αγαπητή Μαρία, την Αλήθεια....
Καλές οι συμπροσευχές (ο καθένας φυσικά στον δικό του ιερό χωρο) όμως καλό είναι να ξέρουμε και τι σημαίνει αίρεση και ποιοι έχουν το σωστό και ποιοί το λάθος...
Τα σχίσματα δεν ξεπερνώνται με συμπροσευχές, απλά το μόνο καλό στοιχείο είναι ότι από παντού υπάρχει πλέον η διάθεση για ειρήνη κι αυτο ειναι κάτι σημαντικό....
Το ευλογημένο όμως θα ήταν να επανέλθουν στους κόλπους της Ορθοδοξίας (από όπου έφυγαν) όλοι αυτοί οι πλανεμένοι χριστιανοί των διαφόρων αιρέσεων...
Αγαπητέ κ. Θάνο, επειδή δεν γνωρίζω την αρθρογράφο του "Βήματος", ούτε τι πρεσβεύει, δεν θέλησα να της αποδώσω εσκεμμένη προπαγάνδα (παρόλο που ξέρουμε γενικά τις θέσεις των περισσότερων εφημερίδων και γενικά των ΜΜΕ, και το ρόλο που παίζουν ως προς την προώθηση κάποιων πραγμάτων), αλλά "θεώρησα" (εκ των προτέρων) ότι το άρθρο εκφράζει τη γενική αντίληψη που υπάρχει σήμερα, και την απαίτηση για ειρήνη εν όψει του κινδύνου να ξεκινήσει ένας γενικευμένος πόλεμος στη Μέση Ανατολή (που χαρακτηρίζεται από πολλούς αναλυτές ως η πυριτιδαποθήκη του κόσμου, με ότι σημαίνει αυτό), που μπορεί να εξελιχθεί και σε Παγκόσμιο.
ΔιαγραφήΚαι έτσι καλοπροαίρετα το αντιμετώπισα, γιατί πιστεύω ότι και το ιστολόγιο με αυτό το σκεπτικό το ανάρτησε (με καλό σκοπό).
Επειδή όμως υπάρχουν και τα υπόλοιπα που λέμε, και επειδή κι εγώ δεν τα γνώριζα σε όλη τους την έκταση, και θεωρούσα υπερβολικό να δίνουμε τόση σημασία σε λεπτομέρειες, θεώρησα καλό να πω δύο πράγματα που έχω κατανοήσει, και όποιος δεν συμφωνεί ή απλά δεν ενδιαφέρεται τουλάχιστον ας προβληματιστεί, και αν θέλει ας το ψάξει περαιτέρω.
Όχι για να "αυξήσει τις γνώσεις του", αλλά για να θωρακιστεί πνευματικά απέναντι σε όσα έρχονται, και μήπως μπορέσουμε συνολικά να αντισταθούμε (όσο μπορούμε).
Το διαδίκτυο είναι σήμερα μια τεράστια πηγή πληροφόρησης και παραπληροφόρησης. Μπορεί να δρα αφυπνιστικά, μπορεί όμως και κατασταλτικά. Μάλιστα η "καταστολή" (εσκεμμένη ή μη) μπορεί να γίνεται και "εκ δεξιών" και "εξ αριστερών", δηλ. και από τους νεοταξίτες-οικουμενιστές, αλλά και από τους "ου κατ΄επίγνωσιν" ζηλωτές. Την ίδια ζημιά κάνουν.Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.
Με την ευκαιρία να πω ότι μου άρεσε κι εμένα το αξιόλογο σχόλιό σας, κάτω απ΄αυτό το ντοκυμαντέρ του π.Τύχωνος (πνευματικού του Πούτιν), για το Βυζάντιο:
https://www.youtube.com/watch?v=TOJl91nHGAM&t=1s
Καλή σας μέρα.
Βλεπω αγαπητη Μαρια οτι εχουμε την ιδια ακριβως σταση στο θεμα του Οικουμενισμου...
ΔιαγραφήΗ φραση σου:
"Μπορεί να δρα αφυπνιστικά, μπορεί όμως και κατασταλτικά. Μάλιστα η "καταστολή" (εσκεμμένη ή μη) μπορεί να γίνεται και "εκ δεξιών" και "εξ αριστερών", δηλ. και από τους νεοταξίτες-οικουμενιστές, αλλά και από τους "ου κατ΄επίγνωσιν" ζηλωτές. Την ίδια ζημιά κάνουν.Χρειάζεται μεγάλη προσοχή."
με εκφράζει απόλυτα...
και αυτος ειναι ο λόγος που πολλες φορες εχω ερθει σε αντιθεση και με τις δυο πλευρες...
Σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια στο σχολιο μου στο Youtube...
Θα χαρω να σε δω σαν αναγνωστρια στο ιστολογιο μας
http://koukfamily.blogspot.gr/
Χριστός Ανεστη
Ευχαριστώ κ.Θάνο, ευχαρίστως θα τα ξαναπούμε και στο ιστολόγιό σας όταν δοθεί η ευκαιρία.
ΔιαγραφήΑληθώς Ανέστη ο Κύριος.
Πολύ σωστά αυτά που λέτε αλλά δυστυχώς για τους περισσότερους-συμπεριλαμβανομενων και των αναγνωστών του ιστολογίου- αποτελούν ψιλά γράμματα
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι αγαπητέ Κωνσταντίνε, τουλάχιστον ως προς το πραγματικό περιβάλλον (δεν ξέρω για τους αναγνώστες εδώ σε τι ποσοστό ισχύει), αλλά προσπαθούμε να λέμε κάποια πράγματα όταν δίνεται η ευκαιρία για χάρη της αλήθειας που βάλλεται σήμερα από παντού.Αυτό που δεν έχουν ίσως κατανοήσει οι περισσότεροι είναι πόσο πολύ συμπλέκονται μεταξύ τους όλα όσα διαδραματίζονται σε υλικό και πνευματικό επίπεδο, και έτσι βλέπουν ίσως μονομερώς τα πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρθρο αυτό ουσιαστικά προωθεί την ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ...Ελεος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές υποχωρήσεις γίνονται ΟΧΙ ΟΜΩΣ στο Δόγμα.ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ με απόφαση Συνόδου.Φυσικά σήμερα προσπαθούν να μας περάσουν ότι ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΟΠΩΣ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι γενικότερο το θέμα αγαπητή Μαρία, και αγκαλιάζει όλες τις πλευρές της κοινωνίας και του σύγχρονου κόσμου.Η Νέα Εποχή θεμελιώνεται πάνω στη Θεοσοφία της Μπλαβάτσκι και του "Ατομικού Νόμου" (κάνε ότι θες) του Άλιστερ Κρόουλι.Η ουσία όλων αυτών είναι η κατάρρευση της αντικειμενικής αλήθειας. Αυτό σημαίνει συγκρητισμός (είναι η νέα Βαβέλ=σύγχυση) και από τις αρχές του 20ου αιώνα θεωρεί ότι βρήκε τον επιστημονικό μανδύα που έψαχνε, μέσω του Αϊνστάιν (θεωρία σχετικότητας) και του Μαξ Πλανκ και αργότερα με την ανάπτυξη της Αστροφυσικής που ανέτρεψε όλη την αντίληψη για τη θεωρούμενη σταθερότητα του κόσμου [αντικειμενικότητα μορφής (δεν υπάρχει) και τρόπου δόμησης (ανατροπή παλιών θεωριών)]. Οι θρησκείες εντάσσονται πλέον και αυτές μέσα στις γενικότερες ιδεολογίες (ή για κάποιους ιδεοληψίες), χωρίς την έννοια της σωτηρίας, και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο (συγκρητιστικά). Όχι με απευθείας πόλεμο, αλλά με αποδοχή, στα πλαίσια της λογικής "όλα είναι σεβαστά ακόμα και οι διαστροφή". Έτσι εξισώνεται η αλήθεια με το (κάθε) ψεύδος και εξαφανίζεται.
Διαγραφή