Η παραίτηση του προέδρου του Συμβουλίου Επικρατείας κ. Σακελλαρίου επαναφέρει στην επικαιρότητα τον πρόσφατο "εμφύλιο” διχασμό που έζησε η χώρα μεταξύ "μνημονιακών” και "αντιμνημονιακών”...
Αναμφίβολα πρόκειται για γενναία κίνηση, θα σκεφτεί κάποιος: Σαν ακέραιος δικαστής πιστεύει πως καλείται να νομιμοποιήσει καταστάσεις που αντιβαίνουν το δίκαιο και παραιτείται. Τι το πιο γενναίο;
Η παραίτηση του κ. Σακελλαρίου θα είχε μεγαλύτερη αξία αν γινόταν 450 μέρες πριν τη λήξη της θητείας του και όχι μόνο 45. Αν είχε παραιτηθεί 450 μέρες πριν το τέλος της θητείας, η σχέση κόστους απόδοσης θα ήταν δυσανάλογη υπέρ του πρώτου και η αξία της παραίτησης θα ήταν αναμφίβολα μεγαλύτερη. Αυτό που ο ίδιος κατηγορεί σαν επικυριαρχία του οικονομικού πάνω στο θεσμικό "αντιφάσκει” και τα κίνητρα και τις πράξεις του ιδίου...
Όπως και να έχει η παραίτηση του προέδρου του ΣτΕ σήμερα και όχι όταν η κομματική εφημερίδα της κυβέρνησης κρεμούσε στα "μανταλάκια” στέλεχος της ανωτάτης δικαστικής αρχής με "ροζ" αποκαλύψεις προκειμένου να εκβιάσει απόφαση για τις τηλεοπτικές άδειες, σηματοδοτεί το τέλος μιας περιόδου...
Για τη συνέχεια Capital
Το βάζω εδώ για ανημέρωση, μιας και δεν υπάρχουν σχόλια για το θέμα τής ανάρτησης. Έτσι ελπίζουν να φτιάξουν την οικονομία τής χώρας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΙδού πως καταστρέφουν την Ελλάδα
Ο "υπερανω" δημοσια-γραφων εν δρασει.
ΑπάντησηΔιαγραφή